แอปเปิลผลที่ 4 เต้นรำ

"สวัสดีครับน้อง ๆ ปีหนึ่งทุกคน" เสียงรุ่นพี่คนหนึ่งในชมรมลีลาศพูดกับนักศึกษาปีหนึ่งที่นั่งตรงลานกว้างเพื่อรับการคัดเลือกเข้าชมรมลีลาศอย่างเป็นกันเอง

"สวัสดีค่ะ/ครับ"

"พี่ชื่อวายุ เรียนอยู่คณะนิเทศปีสี่ เป็นประธานชมรมลีลาศคนปัจจุบัน พี่ในฐานะตัวแทนชมรมขอขอบคุณน้อง ๆ ทุกคนที่ให้ความสนใจสมัครเข้าชมรมลีลาศมากเป็นประวัติศาสตร์อีกครั้งหนึ่งของมหาวิทยาลัย ด้วยใจจริงของพี่ ๆ ทุกคนในฐานะสมาชิกชมรมลีลาศที่น้อง ๆ เห็นอยู่ด้านหน้าอยากจะต้อนรับน้อง ๆ ทุกคนเข้าชมรม แต่เพราะพื้นที่และโควตาเรามีจำกัดเพียง 10 คนเท่านั้น พี่จึงไม่สามารถรับทุกคนเข้าร่วมได้ เราเลยต้องมีการคัดเลือกคนที่สนใจจริง ๆ เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของชมรม พี่หวังว่าทุกคนจะเข้าใจ"

"เข้าใจครับ/ค่ะ"

"และอย่างที่น้อง ๆ คงทราบกันอยู่แล้วว่าชมรมลีลาศของเราเป็นชมรมที่ขึ้นชื่อเรื่องมีกิจกรรมแน่นตลอดทั้งปี มีการจัดแข่งกัน การแสดงหรือพาไปแข่งขันตามงานต่าง ๆ นั่นก็เพื่อให้ทุกคนได้เข้าถึง เข้าใจได้รับประสบการณ์กับการเต้นรำที่ชื่อว่าลีลาศจริง ๆ รับรู้รสชาติการได้เต้นอยู่บนฟลอร์ รับรู้ความรู้สึกของความสนุกและการแข่งขันจริง ๆ คงเห็นกันมาบ้างแล้วทั้งในเพจและโปสเตอร์ต่าง ๆ ตามมหาวิทยาลัย ดังนั้นน้อง ๆ ที่จะเข้ามาในชมรมต้องเตรียมตัวให้พร้อมและยอมรับกับการที่ต้องมีเวลาซ้อมกันและเสียสละเวลาส่วนตัวเพื่อกิจกรรมชมรม บางชมรมเราอาจจะเข้าสัปดาห์ละสองครั้งได้ตามกฎข้อบังคับ แต่ชมรมลีลาศถึงจะบอกว่ามีกิจกรรมชมรมแค่วันอังคารกับวันพฤหัสเหมือนชมรมอื่น ๆ แต่ทุกวันหลังเลิกเรียน พวกเราต้องมาฝึกซ้อมไม่ต่างอะไรกับบ้านหลังที่สามของพวกเรา พี่ให้ความจริงจังและสำคัญกับเรื่องนี้มากอย่างน้อยในระยะเวลา 4 ปีที่เราต้องอยู่ด้วยกัน เราอยากให้ทุกคนเต็มที่กับมันจริง ๆ ดังนั้นเพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลา เราจะทำการคัดเลือกสมาชิกเข้าชมรม ณ บัดนี้"

แปะ แปะ แปะ เสียงปรบมือดัง

ช่างเป็นคำปราศรัยที่สวยหรูและข่มขู่ไปในตัว

"ก่อนอื่น เพื่อเป็นฤกษ์งามยามดีสำหรับทุกคน เราชมรมลีลาศขอเปิดตัวคนที่ทุกคนรออออออคอยยยยยยย เขาจะมาเต้นให้ทุกคนได้ดูเป็นขวัญตาที่แรกหลังกลับมาจากการฝึกซ้อมที่จีน ณธีร์กับคู่เต้นจำเป็น เชอรีนซึ่งเป็นนักกีฬาลีลาศเช่นกัน ในจังหวะสนุกเร้าใจอย่างแซมบ้า หนึ่งในจังหวะถนัดของณธีร์นั่นเอง"

เสียงปรบมือและเสียงกรี๊ดกร๊าดดังขึ้นก่อนจะตามมาด้วยเสียงเพลง ทุกคนรีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเก็บบันทึกภาพ คับฟ้าก็เป็นหนึ่งในนั้นด้วยตามคำสั่งของน้องสาว ส่วนหนึ่งตัวเขาก็อยากจะดูฝีมือของนักกีฬาลีลาศสมัยนี้ว่าเป็นยังไง

จังหวะบิดพลิ้วของเอวและมือที่แกว่งกวัด สีหน้าเซ็กซี่ ท่าทางเร่าร้อนตามแบบฉบับของลาตินอเมริกาถูกสะท้อนอยู่บนหน้าคู่เต้นและปรากฏต่อสายตาของผู้ชม มีเสียงเพลงดังบ่งบอกจังหวะการหมุน การขยับเท้าหรือเปลี่ยนท่าทางต่าง ๆ ตุบ ตุบ เสียงรองเท้ากระทบแผ่นพื้นเป็นอีกหนึ่งสิ่งที่ทำให้ลีลาศเป็นการเต้นรำที่น่าสนใจให้รู้สึกถึงความร้อนรุ่มเป็นมากกว่าการแข่งกันราวกับเราเป็นหนึ่งเดียวกันกับฟลอร์เต้นรำ ทุกอย่างของการเต้นบ่งบอกได้อย่างดีถึงการฝึกฝนและความเจนสนาม สั่งสมประสบการณ์มานับไม่ถ้วน รู้ว่าจังหวะไหนเรียกคะแนนผู้ชมหรือจังหวะไหนเรียกความรู้สึกเย้ายวนต่อคู่เต้น ทุกอย่างมันประสานออกมาดี

คับฟ้าจับจ้องมองณธีร์ไม่วางตา มองฝีมือของคนคนนั้นออกได้ทันที สมแล้วที่เป็นนักกีฬาลีลาศทีมชาติ มือถือที่กดอัดคลิปวิดีโอถูกลดต่ำลง ดวงตาคู่ใสจดจ่ออยู่ที่ณธีร์มองดูการเต้นที่พลิ้วไหวเป็นธรรมชาติ ดูก็รู้ว่าเบื้องหลังท่วงท่าสวยงามที่ไม่เยอะหรือน้อยเกินไปพวกนี้ผ่านฝึกฝนอย่างหนักมามากเพียงใด เสียสละและเวลาส่วนตัวเพื่อสิ่งที่เรียกว่าการเต้นรำ

ตึกตัก เสียงจังหวะหัวใจของคับฟ้าเต้นระรัว เนื้อตัวเต้นกระตุกตามจังหวะนึกอยากเต้น อยากก้าวขาขึ้นไปอยู่บนฟลอร์เต้นรำ เพียงแต่ต้องข่มใจมองดูทุกอย่างจนกระทั่งจบการแสดงของนักเต้น มันมาพร้อมกับเสียงปรบมือทันที เรียกสติคับฟ้าให้ตื่นจากภาพในหัวที่กำลังเต้นรำไม่ต่างอะไรจากคู่เต้นตรงหน้า ยกมือขึ้นปรบเป็นการแสดงความยินดีด้วยเช่นกัน ในเมื่อเขาทำได้ดี เราต้องแสดงความยินดีไม่ใช่ตำหนิติฉิน ทั้งที่เป็นเพียงโชว์เล็ก ๆ แต่เขากลับแสดงมันออกมาเต็มที่ไม่ต่างอะไรจากตอนแข่งขัน เขาให้เกียรติและรักลีลาศไม่ต่างอะไรจากคับฟ้า

แม้ในใจลึก ๆ ยังไม่คิดยอมรับ ฝีมือน่าจะไม่ใช่ปัญหาแต่คงเป็นนิสัยส่วนตัวที่ทำให้คับฟ้ารู้สึกไม่ชอบใจ

"จบไปแล้วสำหรับการโชว์สุดพิเศษ เป็นยังไงบ้างครับ ช่างเป็นบุญตาของพวกเรามากเลยใช่ไหมล่ะครับ"

"ใช่"

"ปรบมือเพื่อเป็นเกียรติกับนักกีฬาอีกครั้งครับ"

แปะ แปะ แปะ เสียงปรบมือและเสียงกรี๊ดดังขึ้นต่อเนื่อง

"ทุกคนสามารถเต้นได้อย่างณธีร์ เพียงแค่ต้องอาศัยความอดทนและใจรัก ไม่จำเป็นว่าน้อง ๆ จะเต้นเป็นหรือไม่ ถ้ามีสองอย่างนี้ที่พี่พูดไป ทุกคนสามารถทำได้แน่นอน เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลาต่อไปเป็นเวลาที่เราจะคัดเลือกสมาชิกเข้าชมรม"

"..." ทุกอย่างอยู่ในบรรยากาศเงียบสงบ

"อย่างที่บอกไป ถ้าใครมาสมัครเข้าชมรมลีลาศเพียงเพราะอยากอยู่ใกล้ ๆ ณธีร์ ไม่ได้มีใจรักอยากเต้นลีลาศหรือสนใจลีลาศจริง ๆ เราขอให้ทุกคนก้าวออกไปจากลานแห่งนี้ หวังว่าการแสดงโชว์เมื่อกี้เป็นของขวัญให้ทุกคนและคอยติดตามณธีร์ผ่านเพจของชมรม แต่ถ้าใครอยากอยู่ต่อเชิญนั่งอยู่กับที่เพื่อทดสอบรอบต่อไป"

"เชิญครับ"

มีคนจำนวนไม่น้อยลุกขึ้นเดินออกจากลานกิจกรรมด้วยความสมัครใจและมีคนอีกจำนวนไม่น้อยเช่นกันที่ใจแข็งอยู่ต่อ คับฟ้าไม่สนใจการคัดเลือกพวกนี้เท่าไหร่นักเพราะยังไงก็เข้าได้อยู่แล้ว เขาสนใจแค่คนที่นั่งอยู่ตรงมุมห้องและไม่ลืมที่จะเก็บภาพไปฝากคล้ายฝนตามคำสั่ง

"มีคนให้ความสนใจถึงขนาดนี้ ชมรมลีลาศต้องขอขอบคุณมากอีกครั้งนะครับ ต่อไปเพื่อลดจำนวนคนลงอีกสักหน่อย จะขอเข้าสู่พาร์ทจริงจังขึ้นเรื่อย ๆ ใครที่เคยมีทักษะหรือความสามารถทางการเต้นมาก่อนไม่จำเป็นว่าต้องเป็นลีลาศ ขอให้อยู่ต่อส่วนใครที่ไม่เคยเต้นมาก่อน น้อง ๆ ไม่ผ่านการคัดเลือกครับ แต่ไม่ต้องเสียใจไปในทุก ๆ วันศุกร์ของทุกสัปดาห์ใครที่สนใจอยากเต้นจริง ๆ มาเต้นลีลาศเพื่อสุขภาพได้นะครับทางชมรมจัดกิจกรรมนี้มาเพื่อทุกคน และติดตามความเคลื่อนไหวได้ทางเพจชมรมลีลาศครับ"

รอบนี้ดูเหมือนว่าจะมีคนออกไปเยอะกว่ารอบที่แล้ว จนเหลืออยู่ราว ๆ ประมาณ 20-30 คน หนึ่งในนั้นแน่นอนว่าต้องมีคับฟ้า และเหมือนเขาเริ่มได้รับความสนใจจากคนรอบข้างโดยเฉพาะแฟนคลับของณธีร์คงไม่เชื่อละสิว่าเขาเต้นเป็น

เดี๋ยวก่อน เดี๋ยวผมจะแสดงให้ดู

"มีผู้เหลือรอดเยอะขนาดนี้เลยเหรอ ต่อไปจะเป็นการสอบสัมภาษณ์ ผมถือว่าการที่พวกคุณมาถึงรอบนี้ได้แปลว่าพวกคุณสนใจอยากจะเข้าชมรมลีลาศจริง ๆ แต่อย่างที่บอกไปชมรมเรารับได้แค่ 10 คนหรือเพียง 5 คู่เท่านั้น เราจำเป็นต้องตัดออกให้เหลือจำนวนที่เราต้องการ เราจะมุ่งเจาะจงสัมภาษณ์เรื่องของลีลาศนะครับ"

"..."

"ใครตอบผิดเพียงข้อเดียว ถือว่าผมคัดออกนะครับ"

"ค่ะ/ครับ"

"จังหวะลีลาศมาตรฐานสากลที่ใช้ในการแข่งขัน มีกี่ประเภท อะไรบ้าง ตอบทีละคนครับ ใครตอบไม่ได้ลุกออกได้เลยครับ"

เพียงแค่คำถามพื้น ๆ ที่ถูกไล่ถามเรียงคน บางคนตอบผิดบ้างถูกบ้างแต่ไม่มีใครที่ตอบให้คำตอบที่ครบถ้วนสมบูรณ์ แต่ยังให้อยู่ต่อเพราะอย่างน้อย ๆ เขาก็มีความรู้อยู่บ้างแม้จะน้อยนิด ส่วนคนตอบไม่ได้เลยก็ถูกคัดออกจนคำถามนั้นเวียนมาถึงคับฟ้า

"จังหวะลีลาศตามมาตรฐานสากล มี 10 จังหวะ แบ่งเป็น 2 ประเภทคือ

ประเภทที่หนึ่ง คือประเภทบอลรูมหรือโมเดิร์นหรือสแตนดาร์ด มี 5 จังหวะ ได้แก่

1. ควิกสเตป (Quick Step)

2. วอลซ์ (Waltz)

3. ควิกวอลซ์ หรือเวียนนิสวอลซ์ (Quick Waltz or Viennese Waltz)

4. สโลว์ฟอกซ์ทรอต (Slow Foxtrot)

5. แทงโก้ (Tango)

ส่วน ประเภทที่สองคือ ประเภทละตินอเมริกันเหมือนที่นักเต้นได้แสดงให้ดูเมื่อกี้ มี 5 จังหวะ ได้แก่

1. คิวบัน รัมบ้า (Cuban Rumba)

2. ชา ชา ช่า (Cha Cha Cha)

3. แซมบ้า (Samba)

4. ไจฟว์ (Jive)

5. พาโซโดเบล้ หรือพาโซโดเบิ้ล (Paso Doble) ค่ะ"

เป็นคำตอบที่คับฟ้ามั่นใจ แน่นอนว่าสร้างความประหลาดใจให้ใครหลาย ๆ คน

เป็นไงล่ะ ผมไม่ได้เข้าชมรมเพราะสนใจคนขี้หลีคนนั้นสักหน่อย คับฟ้าเหลือบหางตามองคนที่จับจ้องเขามาตั้งแต่เมื่อกี้ทันทีที่เริ่มขยับปากพูด

หน้าหงายไปเลยสินะ ฮึ ๆ ๆ

"ถ้าอย่างนั้น ระหว่างBabic กับ Figure style อะไรสำคัญมากกว่ากัน"

เจ้าของเสียงเข้มที่ตอนแรกนั่งดูอยู่เฉย ๆ เอ่ยปากถามต่อ คิดจะลองภูมิกันสินะ

ณธีร์

"ฮึ แน่นอนว่าต้อง Basic ใคร ๆ ก็รู้ ถ้าพื้นฐานไม่ดีต่อให้ออกแบบท่าเต้นสวย เรียกคะแนนยังไงมันก็เท่านั้นในเมื่อสิ่งที่เรียกว่าฐานไม่แน่น แต่ไม่ว่าจะ Basic หรือ Figure style มันล้วนเป็นองค์ประกอบที่สำคัญทั้งหมดจะขาดสิ่งใดสิ่งหนึ่งไปไม่ได้เพราะมันจะถูกสะสมกลายเป็น style เฉพาะตัวของแต่ละคน แต่ถ้าให้เรียงลำดับความสำคัญพื้นฐานต้องมาก่อนเสมอ"

...

เป็นไงเล่นเอาเงิบไปเลยละสิ

"เก่งมากเลยน้องคล้ายฝน" วายุปรบมือให้

"คงเตรียมพร้อมมาดีจริง ๆ สนใจฉันมากขนาดนั้นเลยเหรอ ถึงจะพูดแบบนั้นแล้วที่บอกว่ามีความสามารถในการเต้น เต้นอะไรมาเหรอ"

ณธีร์ยังไม่ยอมแพ้พยายามต้อนคับฟ้าให้จนมุม ทีคนอื่นไม่เห็นคิดจะถาม คงโกรธที่ผมไม่ให้เบอร์สินะ เจ้าคิดเจ้าแค้นกว่าที่คิด อย่างนี้ต้องตอกกลับให้หน้าหงายไอ้คนหล่อไม่บันยะบันยัง ไอ้คนลามก

วายุที่เป็นประธานชมรมพยายามห้ามเหตุการณ์ไม่ให้เรื่องมันบานปลายเพราะยังไงก็รู้ว่าคล้ายฝนสามารถเข้าชมรมได้อยู่แล้วจากการตอบคำถามเมื่อกี้ อีกอย่างคงดูออกว่าณธีร์กับคล้ายฝนคงไม่มีใครยอมใคร ต้องห้ามก่อนที่เรื่องจะบานปลาย

"ลีลาศ" คับฟ้าตอบออกไปด้วยความมั่นใจในฝีมือ

"ฮึ เหรอ แบบไหนละสแตนดาร์ดหรือละติน" ณธีร์ทำหน้าไม่เชื่อ

"แล้วอยากได้แบบไหนล่ะ ฉันเต้นได้หมดนั่นแหละแต่ท่าถนัดก็ละติน"

คับฟ้ามองณธีร์ สร้างความฮือฮาให้กับทุกคน เหตุการณ์ค่อย ๆ ร้อนระอุขึ้น

"ณธีร์พอแล้ว" วายุพูดเบรกก่อนที่เรื่องมันจะควบคุมไม่อยู่

"..."

"งั้นเต้นให้ดูหน่อยสิ"

"..."

"ได้จะเอาจังหวะไหนล่ะ"

"วอลซ์"

"เอ๊ะ" นั่นมันสแตนดาร์ด

"ทำไมเต้นไม่ได้เหรอ ไหนบอกว่าเต้นได้ทุกจังหวะไง"

"ณธีร์…"

"ทำไม ยังไงตอนนี้ก็ได้จำนวนสมาชิกที่ต้องการแล้ว เวลาก็ยังเหลือถือว่าเป็นการรับน้องเล็ก ๆ น้อย ๆ เรียกน้ำย่อย"

"..."

ได้อยู่แล้ว ให้รู้ซะบ้างว่าอดีตฉายาเจ้าชายลีลาศมันไม่ได้มาง่าย ๆ ความรู้สึกเมื่อถูกท้าทายจากณธีร์คงทำให้คับฟ้าลืมไปแล้วเหรอว่า ตัวเองนั่นไม่ชอบที่ถูกกลายเป็นจุดสนใจ

คับฟ้าเดินออกไปด้านหน้าตรงฟลอร์เต้นจ้องณธีร์ที่ก้าวเข้ามา

เรื่องเต้นผมไม่ยอมแพ้คุณแน่

รุ่นพี่คนหนึ่งเป็นคนเปิดเพลงจังหวะวอลซ์ให้ทั้งคู่...ในใจลึก ๆ ดูท่าว่าจังหวะวอลซ์ได้กลายเป็นจังหวะควิกสเต็ปก็ไม่ปาน ดูจากสายตาที่ทั้งสองจ้องมองกันสิ ไม่มีใครยอมใครการเต้นครั้งนี้จะจบลงที่ตรงไหน...

"..."

ทันทีที่จังหวะเพลงเริ่มขึ้นเราสองคนยังจ้องหน้ากันอยู่อย่างนั้น จนกระทั่งณธีร์เดินเข้ามาใกล้ ๆ ตั้งแขน เพื่อรอให้คับฟ้าโต้ตอบ เขาค่อย ๆ เดินเข้าไปเชิดหน้ายกแขนขึ้นจับตัวผู้ชายเตรียมที่จะก้าวขาเต้น เพียงแค่คับฟ้ายกแขนขึ้นตั้งอย่างสวยงามเท่านั้นแหละ มันสร้างความตกตะลึงได้แล้ว อย่างที่คับฟ้าบอกไปตั้งแต่ต้นถ้าพื้นฐานดี ท่วงท่าต่าง ๆ มันจะสวยงามโดยอัตโนมัติและต้องฝึกฝนบ่อย ๆ มันจะกลายเป็นสไตล์เฉพาะตนไม่มีใครเลียนแบบได้ ไหนจะลำตัวที่แอ่นงอนรับคู่เต้นอย่างสง่างาม สีหน้าที่มั่นใจทำให้รู้ว่าคับฟ้าไม่เพียงแต่พูด

ของจริงมันต่อจากนี้ต่างหาก เมื่อขากำลังจะก้าวไปข้างหน้า สายตาคู่สวยเผลอปราดมองผู้ชม

เฮือก!

จู่ ๆ สีหน้าของคับฟ้าเปลี่ยนไป ใบหน้าตื่นตระหนกแววตาหวาดกลัว ร่างกายรู้สึกหนักอึ้ง เกร็งตัวสั่นระรัว ตกใจที่เห็นทุกสายตากำลังจับจ้องราวกับกำลังจับผิดเขา ขาที่กำลังจะก้าวเต้นในจังหวะถัดไปขยับไม่ออกเหมือนมีแรงมหาศาลฉุดรั้งขาคับฟ้าไว้ จนกระทั่งรู้สึกมึนหัวอยากอาเจียน

คับฟ้ารีบสะบัดมือณธีร์วิ่งออกจากฟลอร์เต้นรำตรงดิ่งไปเข้าห้องน้ำสร้างความแปลกใจให้กับทุกคนว่าเกิดอะไรขึ้น ทั้ง ๆ ที่เมื่อกี้ทุกอย่างยังปกติดี

"..."

สายตาดำสนิทมองตามหลังโดยไม่พูดอะไร ใช้ความคิดอยู่คนเดียววิเคราะห์ถึงเรื่องที่เกิดขึ้น ซึ่งมักจะเกิดขึ้นในหมู่ของนักกีฬามืออาชีพเมื่อรู้สึกถึงความกดดันจากเหตุผลบางอย่าง