ตอนที่ 147-148

ตอนที่ 147 เสียวเป่าพังบ้าน

หนิงซี ทำยังไงดี...

ตัวของฉันไม่ได้ดีอย่างที่เธอคิดหรอกนะ

ในบางครั้งฉันก็กลัวเวลาที่เธอใช้แววตาที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความเชื่อมั่นมองมาที่ฉัน

หากมีสักวัน เธอพบว่าฉันไม่ได้เป็นอย่างที่เธอคิด..เธอจะทิ้งฉันไปหรือเปล่า?

ช่วงเวลาตีห้ากว่า ลู่ถิงเซียวถูกปลุกให้ตื่นด้วยเสียงกริ่งประตู

พอเปิดประตูก็เห็นลู่จิงหลี่ยืนกระวนกระวายอยู่ด้านนอก “พี่ใหญ่ อย่าเพิ่งด่าผมนะ ครั้งนี้เป็นเรื่องสำคัญจริงๆ ถ้าพี่ไม่กลับไป เสียวเป่าได้พังบ้านเราเละแน่ พวกเขาติดต่อพี่ไม่ได้ โทรหาหนิงซีก็ไม่ติด ถึงได้โทรมาหาผม!”

ขณะนั้นเอง เกิดมีเสียงหนิงซีที่ได้สติดังขึ้นมา “เสียวเป่าเป็นอะไร? ฉันจะกลับไปเดี๋ยวนี้!”

พูดจบเธอก็เก็บของตัวเองและช่วยลู่ถิงเซียวเก็บของลงกระเป๋าให้ด้วยภายในเวลาสิบวินาที “รีบไปๆ!”

ทั้งสามรีบกลับไปที่บ้านสกุลลู่

พอเข้าไปถึงตัวบ้านหนิงซีก็ถึงกับตะลึงงัน

“เกิดเรื่องอะไรขึ้น! พวกนั้นคืออะไร?” หนิงซีขยี้ตาตัวเอง มองวัตถุประหลาดสีเงินรูปร่างคล้ายคนเดินเพ่นพ่านไปทั่วอย่างตกใจ เหมือนตัวเองหลุดเข้ามาในห้วงอวกาศ

“มองไม่ออกเหรอ? หุ่นยนต์ไง!” ลู่จิงหลี่กระพริบตา