บทที่ 359 ไม่มีทางทอดทิ้งหนู
“พ่อคะ แม่คะ ไม่ต้องห่วง หนูจะช่วยพูดกับพี่เอง” เยี่ยหวันหวั่นเอ่ยปลอบ สายตาวาววาบด้วยเย็นชา
สถานการณ์ของพี่ตอนนี้ ถ้าอยากให้เขาได้สติ จะต้องใช้ยาแรงถึงจะได้ผล เธอยังต้องวางแผนให้ดีสักหน่อย...
“หวันหวั่นเด็กดี!” เมื่อเห็นลูกสาว เหลียงหวั่นจวินกับเยี่ยเส่าถิงถึงได้ใจชื้นขึ้นหลายส่วน
ที่คฤหาสน์มีพ่อบ้านคอยส่งคนมาดูแลรักษาความสะอาดโดยเฉพาะทุกเดือน ดังนั้นแม้ว่าจะไม่มีคนอยู่อาศัยมาเป็นเวลานาน แต่ก็ยังสะอาดเรียบร้อยเหมือนเดิม
เฟอร์นิเจอร์ในบ้านที่ค่อนข้างมีราคาสูงล้วนถูกประมูลออกไปหมดแล้ว แต่ว่าของอย่างอื่นยังคงอยู่ครบถ้วน
เยี่ยหวันหวั่นมองดูสถานที่ที่คุ้นเคยแห่งนี้ ดวงตาก็เห่อร้อนอย่างควบคุมไม่ได้
ในที่สุดเธอก็ได้กลับบ้านแล้ว...
อันที่จริงตึกเล็กๆ หลังนี้ก็แค่อยู่ในพื้นที่ที่หายากเท่านั้น ที่ดินมีราคา บวกกับที่มารดาของเธอชอบสภาพแวดล้อมที่นี่ ถึงได้อยู่ที่นี่ตลอดหลายปีไม่ย้ายไปไหน ตัวบ้านไม่นับว่าใหญ่โต ด้วยเพราะสร้างมานานแล้วจึงค่อนข้างเก่า
วันหน้ารอให้เธอหาเงินได้ จะซื้อที่ดีกว่านี้ให้พวกเขา
Hỗ trợ các tác giả và dịch giả yêu thích của bạn trong webnovel.com