414

ตอนที่ 414 ใครไม่รู้คงคิดว่าหนูไปน้อยใจอะไรมานะลูก

“จะไปรู้เหรอ” จี้ซ่าวเองก็ประหลาดใจ ที่อยู่ๆ กู้เหอก็ฝากตัวเองมาบอก ทั้งๆ ที่ตัวเองบอกเฉียวยวี่หว่านก็จบแล้ว

“ความสัมพันธ์ของคุณกับกู้เหอดีขึ้นแล้วเหรอ” เฉียวยวี่หว่านคิดว่าตัวเองเดาถูกแน่ๆ ถ้าไม่อย่างนั้นกู้เหอคงไม่ฝากเขามาบอก เพราะปกติแทบจะไม่อยากคุยกัน

จี้ซ่าวได้ฟังสีหน้าก็เปลี่ยน เขาก้มลงไปอุ้มเต้าหู้น้อยขึ้นมา

เต้าหู้น้อยซบลงบนบ่าของจี้ซ่าว ยิ้มจนตาหยีให้เฉียวยวี่หว่าน

“ทำไมเต้าหู้ถึงได้ชอบคุณขนาดนี้นะ พออุ้มก็ยิ้มเลย” เฉียวยวี่หว่านขมวดคิ้วพลางมองจี้ซ่าว

“ฉันมีเสน่ห์กับเด็กน่ะ” จี้ซ่าวพูดอย่างได้ใจ เขาเหลือบไปมองเฉิงฉีตงที่เดินออกมาจากห้องครัวแวบหนึ่ง เฉิงฉีตงใส่ผ้ากันเปื้อนดูแล้วมีลุคพ่อบ้าน

“ไม่เหมือนฉีตงที่เด็กเห็นก็ไม่ชอบละ”

จี้ซ่าวยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ การได้กระแนะกระแหนเฉิงฉีตงเป็นเรื่องที่เขาชอบที่สุด

เฉิงฉีตงเอากับข้าวที่ทำเสร็จแล้วมาขึ้นโต๊ะ เขาแสร้งทำเป็นไม่ได้ยินที่จี้ซ่าวพูดไร้สาระ

ในสายตาของเขา จี้ซ่าวก็แค่คนที่ชอบพูดเลอะเทอะ