ตอนที่ 855 - 856

ตอนที่ 855 ชายชราหายไปแล้ว

ได้ยินคำพูดนี้แล้ว ยมราชน้อยบนเตียงแววตาวาบวับ ที่แท้นางคิดถึงเขาด้วย ในตอนที่เขาไม่รู้ก็ยืนมองท้องฟ้าอยู่ริมหน้าต่างพลางคิดถึงเขาเช่นกัน

เมื่อนึกถึงข้อนี้ หัวใจเขามีธารอุ่นไหลผ่าน หัวใจก็อ่อนยวบลงแปลกๆ ยามนี้อยากบอกนางยิ่งนักว่าเขาอยู่ตรงนี้

“เขาแก้พิษเหมันต์แล้ว เจ้าไม่ต้องเป็นห่วง”

น้ำเสียงไร้เดียงสาดังมาจากด้านหลัง เฟิ่งจิ่วหันกลับไปมองเด็กน้อยบนเตียง “แก้แล้ว? แก้อย่างไร? นั่นเป็นพิษเหมันต์พันปีเชียว หากแก้ง่ายดายเพียงนั้น พิษเหมันต์คงไม่ซ่อนอยู่ในร่างเขานานขนาดนั้นหรอก”

เขาได้ยินก็เม้มปากเหลือบมองนาง บอกว่า “แน่นอนว่าจ่ายราคาไปไม่น้อย แต่แก้ได้จริงๆ” กล่าวจบ เสียงเขาหยุดไปพักหนึ่ง ก่อนอธิบาย “ก่อนหน้านี้เจ้าไม่ถาม ข้าก็ลืมบอกเจ้ามาตลอด”

เฟิ่งจิ่วมายังข้างเตียง มองเขาที่ห่มผ้าไว้พลางถาม “เจ้าเป็นน้องชายเขาจริงหรือ? ก่อนหน้านี้ทำไมไม่เคยได้ยินเขาบอกว่ามีน้องชายเช่นนี้?”

ได้ยินคำพูดนี้ เขาดึงผ้าห่มสูงขึ้นพร้อมหาวหวอดๆ “ง่วงจัง ข้านอนก่อนละ” พูดจบก็หลับตาทันทีไม่คิดจะตอบกลับ