ตอนที่ 849 - 850

ตอนที่ 849 ลูกกลอนห้าธาตุ

ยมราชน้อยชำเลืองมองเฟิ่งจิ่ว เอ่ยว่า “เขาแค่ให้ข้าบอกเจ้า ว่าอย่าอาศัยโอกาสตอนเขาไม่อยู่หว่านเสน่ห์ไปทั่ว ดอกท้อเน่า[footnoteRef:1]อะไรพวกนั้นต้องเด็ดทิ้งโดยเร็ว อย่าทิ้งไว้ให้เปื้อนตัวไปตลอด อีกอย่างจงอย่าเข้าใกล้ผู้ชายเกินไป” [1: ดอกท้อเน่า เปรียบเปรยถึงคนไม่ดีหรือคนไม่น่าไว้ใจที่มาตามติดเกี้ยวพาราสี]

เฟิ่งจิ่วได้ยินเช่นนี้ก็อึ้งไปพักหนึ่ง จากนั้นค่อยหัวเราะร่าขึ้นมา “เด็กน้อย เจ้ารู้ไหมว่าอะไรคือดอกท้อเน่า?”

เขาเบือนหน้าไป ไม่พูดอะไร

“เอาละ ข้าจะบอกเจ้าเสียหน่อย ภายในวังนี้เจ้าเล่นหรือเดินได้ตามใจชอบ หากต้องการออกไปเล่นนอกวังก็ทำได้ แต่ต้องให้เหลิ่งซวงหรือเหลิ่งหวาพาไป อย่าได้วิ่งเพ่นพ่านเอง ระวังจะโดนคนขายเด็กลักพาตัวไป”

“แล้วเจ้าล่ะ เจ้าจะไปทำอะไร?” เขาขมวดคิ้วเล็กน้อยพลางถาม

“วันที่สามเดือนสามแคว้นศรสวรรค์จะมีงานกลั่นยาเซียน ได้ยินว่ามีรางวัลมากมายนัก อาศัยตอนอยู่บ้านช่วงนี้ ข้าวางแผนจะกลั่นยาอายุวัฒนะสักเม็ดไปเข้าร่วม”