ตอนที่ 827 เข้ามาอาบน้ำ
ออกมาจากยอดเขาหลัก เด็กน้อยเม้มปากถามว่า “ชายสวมชุดขาวนั่นเป็นใคร?”
เฟิ่งจิ่วได้ยินก็ตกใจไปพักหนึ่ง ก่อนยิ้มถามว่า “เจ้าหมายถึงโม่เฉิน? ว่ากันว่าเป็นลูกศิษย์ผู้เฒ่าเทียนจีอะไรนี่แหละ เป็นอย่างไร คิดใช่หรือไม่ว่าเขาหน้าตาเหมือนเทพจุติ?”
“ก็แค่เจ้าหน้าอ่อนคนหนึ่ง” เขาเกร็งใบหน้าเล็กพลางเอ่ย
“หึ! เจ้าหน้าอ่อน? เจ้าหน้าอ่อนที่ไหนจะหน้าตาดีเพียงนั้น?” เธอหัวเราะเบาๆ กลับเห็นสีหน้าของเด็กน้อยยิ่งบึ้งตึง จึงอดไม่ได้ที่จะรู้สึกสนใจ ยื่นมือไปหยิกๆ ผิวขาวเนียน พร้อมยิ้มเอ่ยอย่างหยอกล้อว่า “แต่อย่างไรก็ไม่งามไปกว่าเจ้า หน้าตาเจ้าน่ารักจะตาย”
เด็กน้อยที่เดิมทียังขุ่นเคืองอยู่บ้างได้ยินคำพูดนี้ ใบหูก็แดงขึ้นมาอีก มองเธอด้วยดวงตาวาววับ แล้วเสมองไปทางอื่นอย่างค่อนข้างเย่อหยิ่ง “อย่าใช้คำพูดตื้นเขินเช่นนั้นมาชื่นชมข้า”
น้ำเสียงไร้เดียงสาแม้จะแข็งกร้าว กลับไม่อาจปิดบังรอยยิ้มตรงคิ้วตารวมถึงมุมปากที่ยกขึ้นเล็กน้อย ชัดเจนว่าในใจแสนสุขยิ่ง แต่ยังทำหน้าบึ้งอยู่ตรงนั้น
“เพิ่งสามสี่ขวบก็เป็นเช่นปราชญ์แล้ว หรือว่าเด็กๆ ที่นั่นเป็นเหมือนเจ้ากันหมด?”
Hỗ trợ các tác giả và dịch giả yêu thích của bạn trong webnovel.com