ตอนที่ 693 ความโกรธเคืองของยอดเขาสำนักยา
เฟิ่งจิ่วได้ยินคำพูดนี้ก็ยิ้มขึ้นมา “ได้ ข้าจะจำไว้”
เธอยกชามเหล้าขึ้นคารวะ แล้วมองเขาอย่างลึกซึ้ง “พี่เซียว ข้าขอคารวะท่าน”
คารวะท่านที่ยังมาเชิญข้าดื่มเหล้าถึงอาศรม ในขณะที่ทุกคนหลบข้าไม่ยอมเข้าหา
คารวะท่านที่แม้เป็นแค่มิตรสหายจากความบังเอิญกลับกล้าออกตัวเพื่อข้า
มิตรภาพนี้ ข้าเฟิ่งจิ่วจะไม่ลืม
“ฮ่าๆๆ มา หมดชาม!”
เขาหัวเราะร่า ยกชามเหล้าขึ้นแหงนหน้าดื่มรวดเดียวหมด ทั้งสองดื่มเหล้ากินเนื้อและคุยกันอย่างเต็มที่อยู่ใต้ต้นไม้ ส่วนทางด้านนั้น สามสัตว์อสูรนอนหมอบกลืนน้ำลายมองอยู่บนพื้นหญ้า...
อีกด้านหนึ่งเจ้าสำนักกำลังจิบชากับรองเจ้าสำนักและโม่เฉิน เจ้าสำนักกับรองเจ้าสำนักคุยเรื่องภายในสำนักศึกษาช่วงนี้ไปพลางๆ ส่วนโม่เฉินแค่ฟังเงียบๆ
“เฮ้อ! เรื่องนี้นึกไม่ถึงจริงๆ ศักยภาพของเฟิ่งจิ่วโดดเด่นเช่นนั้น ความเร็วในการบรรลุขั้นยิ่งไม่ธรรมดา ทำไมถึงเป็นฐานพลังวิญญาณร้อยแปดห้าธาตุไปได้?” รองเจ้าสำนักส่ายหน้า รับความจริงข้อนี้ไม่ได้อยู่บ้าง
Hỗ trợ các tác giả và dịch giả yêu thích của bạn trong webnovel.com