ตอนที่ 472 ตาเจ้ามองไปตรงไหน

ตอนที่ 472 ตาเจ้ามองไปตรงไหน?

อืม! คงเป็นไปไม่ได้หรอก! เธอคิดมากไปแน่ๆ

แม้ในใจจะคิดเช่นนี้ แต่หัวใจกลับร้อนตัวอย่างอธิบายไม่ถูก ศีรษะยิ่งก้มต่ำลงมา แววตาฉายประกายไม่กล้ามองไปยังชายหนุ่มคนนั้น

เจ้าตำหนักยมราชเห็นอากัปกิริยาร้อนตัวนั้น เห็นสองตานางกวาดมองบนร่างเขาแล้วก็เคลื่อนลงไปมองบริเวณใต้ท้อง ร่างกายจึงเกร็งทันควัน ท่ามกลางสายตาเร่าร้อนที่นางจ้องตรงมา บริเวณนั้นมีการเปลี่ยนแปลงขึ้นมาเล็กน้อย

เมื่อรู้สึกถึงการเปลี่ยนแปลงที่ตรงนั้น ใบหน้าเขามีความกระอักกระอ่วนผุดขึ้นมา ถลึงตามองสาวน้อยที่ไม่รู้จักอายอย่างโกรธเคือง น้ำเสียงทุ้มต่ำเจือความเขินอายและขุ่นเคืองเปล่งออกจากปาก

“กลางวันแสกๆ ตาเจ้าจ้องไปตรงไหนกัน!”

เฟิ่งจิ่วรีบแหงนหน้ามองฟ้า “ไม่ได้มองตรงไหน แค่เห็นว่าอากาศวันนี้คล้ายจะไม่เลวเลย”

“หึ!”

เขาแค่นเสียงเย็น สูดหายใจเข้าลึกๆ ผ่อนคลายร่างกายที่ตึงเครียดลง กลิ่นอายหนาวเหน็บภายในร่างโคจรเงียบๆ เมื่อไอเย็นพัดผ่านไปทั่วร่าง เปลวไฟที่ลุกโชนขึ้นกึ่งกลางใต้ท้องก็สลายไปตามกัน