ตอนที่ 281 ไม้วิญญาณ

ตอนที่ 281 ไม้วิญญาณ

เฟิ่งจิ่วเช็ดกระบี่คมพยับในมือจนสะอาดแล้วเก็บกลับเข้าฝัก จากนั้นเดินไปด้านหน้า กวาดค้นสิ่งของบนร่างนักพรตคนนั้นมาจนหมดเกลี้ยง สุดท้ายแม้แต่แส้จามรนั่นยังไม่เหลือไว้ เพราะนั่นเป็นของวิเศษ ถึงเธอไม่ใช้เอามาขายก็ยังได้

“ขอบคุณคุณชายมาก ขอบคุณคุณชายมาก!”

เสียงคุกเข่าขอบคุณที่ลอยมาจากด้านหลังทำให้เฟิ่งจิ่วหันหน้ากลับไป เห็นวิญญาณทั้งสี่ตนคุกเข่าคารวะอยู่บนพื้นด้วยสีหน้าซาบซึ้งใจ

“ลุกขึ้นเถอะ! ข้ายังมีเรื่องต้องถามพวกท่าน” ในมือเธอมีเปลวไฟปะทุขึ้นมา เผาร่างนักพรตคนนั้น

“ขอรับ ไม่ทราบว่าคุณชายจะถามอะไร?” พวกเขาประคองกันยืนขึ้น ร่างกายโปร่งแสงเล็กน้อย คล้ายว่าดวงจิตไม่มั่นคงเท่าไหร่นัก

เฟิ่งจิ่วมองพวกเขา กล่าวว่า “ผีก็คือผี ข้าอยากรู้ว่าพวกท่านรักษาร่างไว้โดยที่วิญญาณไม่สลายได้อย่างไร? หากเป็นเพราะความแค้นเคืองและความกังวลในใจจึงก่อตัวเป็นวิญญาณก็สมเหตุสมผลอยู่ แต่นี่พวกท่านครอบครัวสี่คนกระมัง? สามารถรักษาวิญญาณไว้ได้หมด เพราะอะไรกัน?”

“เชิญคุณชายตามพวกเรามา” ทั้งสี่พูดจบ ก็พาเธอมายังด้านหลังบ้านอีกหลังหนึ่ง แล้วขุดเอาไม้สีน้ำตาลแดงออกมาจากใต้ผืนดิน