ตอนที่ 1639 - 1640

ตอนที่ 1639 คารวะทั้งสองท่าน

ได้ยินอย่างนั้น เขาพยักหน้า ยิ้มบอกว่า “มาถึงก็ดีแล้ว คราวนี้แม่บุญธรรมกับเสี่ยวจิ่วก็วางใจได้แล้ว” เขาครุ่นคิด บอกว่า “เอาอย่างนี้ก็แล้วกัน! วันนี้ไม่ต้องกินข้าวที่บ้านแล้ว ข้าจะออกไปจองหอสุรา คืนนี้พวกเราออกไปเลี้ยงฉลองกันข้างนอกดีๆ สักหน”

“ข้าไปเองขอรับ!” เหลิ่งหวาบอก แล้วพูดกับกวนสีหลิ่นว่า “ท่านเพิ่งกลับมาพักก่อนเถิดขอรับ อีกเดี๋ยวก็ไปเจอท่านผู้นำตระกูลได้ด้วย” อยู่ที่นี่ เขาเปลี่ยนการขานเรียกจากท่านผู้ครองแคว้นเป็นท่านผู้นำตระกูล ถึงอย่างไรเรียกขานเช่นนี้ก็เหมาะสมกว่า

“ก็ดีเหมือนกัน” กวนสีหลิ่นรับคำ แล้วปล่อยให้เขาไป พลางบอกกับเหลิ่งซวงว่า “พวกเสี่ยวจิ่วอยู่ด้านหน้า พวกเราไปบอกพวกเขาสักหน่อยดีกว่า!”

ด้วยเหตุนี้ จึงสาวเดินไปยังลานหน้าบ้านที่พวกเฟิ่งจิ่วอยู่

เมื่อท้องฟ้ามืด เฟิ่งเซียวโอบไหล่ซั่งกวนหวั่นหรงเดินออกมาจากในสวน มารวมตัวกับพวกเฟิ่งจิ่วที่ลานหน้าบ้าน หลังจากพบและพูดคุยกับทุกคน พวกเขาจึงค่อยนั่งรถม้าไปยังหอสุรา