ตอนที่ 1539 - 1540

ตอนที่ 1539 ถีบกระเด็นในหนึ่งฝ่าเท้า

บนถนนภูเขาเส้นหนึ่ง เฟิ่งจิ่วในชุดสีแดงยกเท้าข้างหนึ่งขึ้นมาวางพาดบนหลังเหล่าไป๋ ส่วนเท้าอีกข้างก็ทิ้งลงข้างลำตัวเหล่าไป๋ ในมือถือผลไม้กัดกิน ร่างกายสั่นไปตามจังหวะการเคลื่อนไหวของเหล่าไป๋

“เหล่าไป๋ เจ้าเดินเร็วหน่อยสิ เจ้าช้าอย่างนี้วันหน้าข้าจะพาเจ้าออกมาได้อีกหรือ” เฟิ่งจิ่วกัดผลไม้กิน พลางบ่นอย่างเอือมๆ

ตอนแรกเธอคิดไว้ว่าเดินทางไปเมืองซุ่นเหยียนไม่ได้ใช้เวลาน้อยๆ จึงพาเหล่าไป๋ออกมาจะได้พามันออกมาเดินเล่นข้างนอกด้วย นึกไม่ถึงเหล่าไป๋อยู่บ้านนานเกินไป ออกมาข้างนอกครั้งนี้กีบเท้าม้ากลับไม่กระเตื้องแล้ว

หากเป็นอย่างนี้ต่อไป เมื่อไรจะถึงเมืองซุ่นเหยียนกัน

ขณะตัดสินใจจะมุ่งหน้าไปยังเมืองซุ่นเหยียน เธอให้คนส่งข่าวไปที่ตำหนักยมราช ถ้าตอนนั้นเซวียนหยวนโม่เจ๋อตามไปที่เมืองซุ่นเหยียนทันเวลาก็เรื่องหนึ่ง หากตามไม่ทันเธอค่อยกลับไปหาเขาที่ตำหนักยมราช

ถึงอย่างไร เดินทางไปภูผาสวรรค์ครั้งนี้ก็ไกลมาก ไปกลับใช้เวลาถึงสามเดือน ระหว่างทางหากมีเขาเดินทางไปด้วย อย่างน้อยก็มีคนช่วยดูแลกันและกัน