ตอนที่ 1439 - 1440

ตอนที่ 1439 เขาเป็นใครกัน

“กรรซ์!”

เลือดของหมาป่ากระตุ้นสัญชาตญาณดิบเถื่อนในตัวหมาป่าพวกนั้นขึ้น เสียงขู่คำรามดุดัน ยามกรงเล็บของพวกหมาป่าตวัดออกไปราวกับคมดาบ ก็ทิ้งร่องรอยลึกๆ หลายเส้นไว้บนลำต้นไม้

เมื่อศพหมาป่ายักษ์บนพื้นเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ คนที่อยู่บนต้นไม้ต่างกลืนน้ำลาย ดวงตาฉายแววตกตะลึงและหวาดกลัว เด็กหนุ่มที่กำลังโลดแล่นแหวกว่ายอยู่กลางฝูงหมาป่านั่น กลับเป็นเหมือนเทพแห่งความตายที่กำลังปลิดชีพอสูรร้ายพวกนั้นอย่าง ดูง่ายดาย ดูไร้ความยากเย็นถึงเพียงนั้น พวกเขาไม่เห็นบาดแผลบนตัวเขาเลยแม้แต่รอยเดียวด้วยซ้ำ เลือดที่กระเด็นติดเสื้อผ้าสีเขียวของเขา ล้วนเป็นของหมาป่ายักษ์ทั้งสิ้น…

“กรรซ์…”

เสียงหมาป่าขู่คำรามยาวๆ ดังมา หมาป่ายักษ์เจ็ดแปดตัวที่เหลือจ้องเฟิ่งจิ่วอย่างเคียดแค้น พวกมันแยกเขี้ยวและส่งเสียงร้อง สุดท้าย กลับทำได้เพียงหนีหายไปอย่างรวดเร็วท่ามกลางเสียงหอนยาวๆ

เฟิ่งจิ่วกวาดตามอง เพียงเห็นราชาหมาป่าที่ยืนอยู่ห่างออกไปตัวนั้น หลังจากมองราชาหมาป่าแวบหนึ่งเธอก็ละสายตากลับมา นั่งยองๆ แล้วควักเอาผนึกอสูรจากศพหมาป่ายักษ์พวกนั้นออกมาทุกตัว