ตอนที่ 1435 - 1436

ตอนที่ 1435 บ้านข้ามีเสี่ยวเฮยอยู่ตัวหนึ่งจริงๆ

“เฮ้!”

เธอตะโกนเรียกมันจากบนต้นไม้ หักกิ่งไม้โยนลงไป เห็นแม่หมีนอนหมอบอยู่ไม่ขยับ จึงกระโดดลงมาจากต้นไม้ ขณะก้าวเดินเข้าไปใกล้ๆ มัน คิดจะช่วยมันดึงลูกธนูออกจากหลังของมัน ก็เห็นแม่หมีเงยหน้าขึ้นแล้วกระโจนเข้าใส่เธออย่างรวดเร็ว

“กรรซ์!”

“ฮู่ว! เจ้าเล่ห์เกินไปแล้ว!”

เธอพ่นลมหายใจเบาๆ เขย่งปลายเท้ากระโดดถอยหลังเพื่อหลบการจู่โจมของแม่หมีอย่างรวดเร็ว เห็นดวงตาทั้งสองข้างของมันฉายแววโกรธและเดือดดาล ไม่ต้องเดาก็รู้แล้วว่าเธอถูกระบายความโกรธ

“ข้าไม่ได้เป็นคนทำร้ายเจ้าเสียหน่อย เจ้าจะมาระบายความโกรธใส่ข้าก็ไม่มีประโยชน์หรอกนะ!” เธอโบกมือแล้วถอนหายใจ “ให้ข้าช่วยดึงลูกธนูออกจากหลังของเจ้านะ? ถึงเจ้าจะทนพิษนั่นไหว แต่จะปล่อยให้ธนูปักอยู่ตรงนั้นคงไม่ค่อยดีกระมัง?”

“กรรซ์ๆ!”

“เอาล่ะ อย่าร้องอีกเลย เจ้าคิดว่าข้าสู้เจ้าไม่ได้จริงหรือ!” เธอกลอกตา มองแม่หมีแวบหนึ่ง ไม่นาน นิ้วมือก็หนีบเข็มเงินเอาไว้สองเล่มไว้ กลีบปากกระดกขึ้นเล็กน้อย เผยให้เห็นรอยยิ้มเจ้าเล่ห์

“เพื่อเสี่ยวเฮยของข้า ข้าต้องเก็บเจ้าแล้วล่ะ!”