ตอนที่ 1351 - 1352

บทที่ 1351 เช่นนั้นสู้ก็แล้วกัน!

หมู่บ้านแห่งหนึ่งต้องสังเวยไปกี่ชีวิต? ตาข่ายเลือดที่ทั้งใหญ่และสะดุดตานั้น ต้องใช้เลือดของคนมากมายขนาดไหนกว่าจะสร้างขึ้นมาได้?

ความโกรธแค้นในใจทำให้เฟิ่งจิ่วอยากจะต่อสู้ อยากสังหารหญิงชราคนนี้เสีย!

ทว่าเธอก็กำลังประเมินกำลังของตนเอง ประเมินว่าตนเองเก่งมากพอที่จะต่อกรกับผู้แข็งแกร่งระดับเซียนเหินได้หรือไม่? และในขณะที่เธอครุ่นคิดอยู่นี้ ไม้เท้าหัวกะโหลกในมือของหญิงชราที่อยู่ท่ามกลางตาข่ายเลือดก็ถูกชูขึ้นไปบนฟ้า เลือดเส้นหนึ่งพุ่งขึ้นไป ท้องฟ้าทั้งผืนพลันปั่นป่วนขึ้นมา

เฟิ่งจิ่วมองประกายเลือดเส้นนั้นที่พุ่งขึ้นฟ้าแล้วหมุนวนอยู่ด้านบนประหนึ่งเข็มทิศ กระแสลมรุนแรงไหลเวียนปั่นป่วน กลิ่นอายพลังวิญญาณขุมหนึ่งกระจายจากท้องฟ้า ตอบรับกับตาข่ายเลือดที่อยู่บนพื้น

ครั้นเห็นภาพนั้น เธออดสูดลมหายใจเย็นไม่ได้ หลุดร้องด้วยความตกใจว่า “นะ นี่มันแหฟ้าตาข่ายดิน?”

ตำนานว่าไว้ว่า แหฟ้าตาข่ายดิน ไร้ซึ่งหนทางหนี!