ตอนที่ 1339 - 1340

บทที่ 1339 คิดเลยเถิดไปไกลแล้วจริงๆ

หนุ่มรูปงามช่างเจริญหูเจริญตาดังคาด! เธอกลืนน้ำลาย รู้สึกเพียงดวงตาทั้งสองข้างเป็นประกายวาววับ

“ข้าช่วยท่านเช็ดผมให้แห้งก่อนก็แล้วกัน!” ขณะกล่าว ก็หยิบผ้าผืนหนึ่งบนหัวเตียงมารวบเส้นผมที่ยังมีน้ำหยดไว้ด้านใน สองมือรวบรวมกลิ่นอายพลังวิญญาณพลางเช็ดไปด้วย ผ่านไปไม่นานก็เช็ดน้ำออกจนแห้ง

เส้นผมสีหมึกนุ่มลื่นอยู่กลางมือเธอ ดำขลับนุ่มสลวยดุจเส้นไหมชวนให้หลงใหล เธอเล่นผมเขาอยู่ครู่หนึ่ง แล้วจึงค่อยรวบผมสีหมึกของเขาไว้ด้านหนึ่ง

สองมือทาน้ำมันร้อยบุปผาแล้วถูๆ เล็กน้อย ขยับบริหารกล้ามเนื้อและกระดูก ก่อนจะหัวเราะคิกคัก “เช่นนั้นข้าจะเริ่มแล้วนะ” สิ้นเสียง มือของเธอแนบลงไปที่แผ่นหลังเขา เรี่ยวแรงเริ่มจากเบาเป็นหนักขึ้นเรื่อยๆ ค่อยๆ นวดคลึง

“อืม…”

เซวียนหยวนโม่เจ๋อครางออกมาเบาๆ ด้วยความผ่อนคลาย สัมผัสได้ถึงสองมือที่กำลังนวดอยู่บนไหล่เขา ไหล่ที่เดิมทีแข็งตึงพอควรผ่อนคลายลงมา รู้สึกสบายจนต้องหรี่ตาลง

“สบายใช่ไหม?”

เธอยิ้มตาหยี สองมือนวดคลึงจากไหล่ไปยังสองฝั่ง จากนั้นเอามือทั้งสองข้างของเขาที่เดิมทีกอดหมอนอยู่มาวางไว้ข้างตัว และนวดไล่จากไหล่ลงไปจนถึงข้อมือ