บทที่ 1337 ไม่อาจปฏิเสธ
“จะเป็นคนละเรื่องได้อย่างไร? พอแบกเจ้าขึ้นหลัง เจ้าก็คือความรับผิดชอบของข้า ข้าต้องพาเจ้ากลับมาบ้าน เอาละ ไม่ต้องพูดแล้ว ข้าให้คนเตรียมน้ำอาบไว้เรียบร้อยแล้ว เจ้าเพิ่งตื่น พักประเดี๋ยวแล้วค่อยไปอาบน้ำ ข้าจะไปอาบก่อน” เขาจูงมือเธอ เดินเข้าไปในเรือนหลัก
เฟิ่งจิ่วเอียงคอมองเขา ฟังที่เขาพูด จากนั้นมองมือของเขาที่กุมมือของเธอแน่น อดใจสั่นแวบหนึ่งไม่ได้ แต่กลับไม่พูดอะไร เพียงกุมมือเขาตอบ และเดินเคียงข้างเขาเข้าไปในเรือนหลัก
ครั้นมาถึงเรือนหลัก ทั้งสองกินของว่างสองสามชิ้นเพื่อคลายความหิวก่อน แล้วจึงค่อยแยกย้ายกันเข้าห้องไปอาบน้ำ
เฟิ่งจิ่วไม่ได้แช่น้ำนาน เธอแช่ครู่เดียวก็ออกมา สวมชุดลำลองแล้วออกจากห้อง ตรงไปที่ห้องของเซวียนหยวนโม่เจ๋อ
องครักษ์ลับในบริเวณลานบ้านถูกสั่งให้ถอยห่างออกไปหลายจั้งนานแล้ว อิ่งอีกับฮุยหลางเฝ้าอยู่ที่ลานบ้าน ส่วนสาวรับใช้พวกนั้นเธอก็ไล่กลับเรือนไปก่อนแล้ว ฉะนั้น เธอจึงย่องเบาเหมือนแมวค่อยๆ ผลักเปิดประตูเข้าไป
Hỗ trợ các tác giả và dịch giả yêu thích của bạn trong webnovel.com