ตอนที่ 122 ท่านผู้เฒ่าเฟิ่ง

ตอนที่ 122 ท่านผู้เฒ่าเฟิ่ง!

เสียงสาวน้อยที่มาโดยไม่ตั้งตัวนี้ลอยเข้าหูของเจ้าของร้าน เขาราวกับได้ยินเสียงจากสวรรค์ จึงมองไปทางต้นเสียงด้วยดวงตาลุกวาว

ผู้คนรอบด้านมองเด็กสาวที่เดินนวยนาดมาอย่างแปลกใจ เมื่อสายตาจับจ้องบนร่างนาง ดวงตาก็เปล่งประกาย แอบร้องชื่นชมอยู่ในใจ

ช่างเป็นสาวน้อยที่บุคลิกท่าทางโดดเด่นยิ่งนัก

แม้จะผูกผ้าคลุมหน้าไว้จึงมองไม่เห็นรูปโฉม แต่บุคลิกเรียบง่ายสง่างามกลับทำให้ภาพเบื้องหน้าพวกเขาสว่างไสว ต่างพากันขยับตัวเปิดทางให้นางเดินมาด้านหน้า

“แม่นาง? ที่แม่นางเพิ่งพูดเป็นเรื่องจริงหรือขอรับ ท่านรู้จักผู้เฒ่านั่นรึ? ดีเหลือเกิน! รบกวนท่านรีบพาเขาไปโดยเร็วเถิด ข้าให้เขาทำเสียเวลาหากินมาทั้งวันแล้ว” เจ้าของร้านเหมือนเห็นขอนไม้ลอยมาช่วยชีวิต ก้าวเข้าไปพูดรัวเป็นชุด

เฟิ่งจิ่วโยนก้อนเงินออกไป “นี่ค่าเหล้า” จากนั้นหันมองผู้เฒ่าเฟิ่ง