890

ตอนที่ 890 เฮ่อจี้เฉิน พวกเรามีลูกกันสักคนเถอะ（40）

กินอาหารเย็นเสร็จ ในขณะที่แม่บ้านเก็บกล่องอาหารเย็นและหิ้วไปที่ในถังขยะนั้น พอเดินไปถึงริมหน้าต่าง เหลือบมองชั้นล่างแวบหนึ่ง รอจนกระทั่งเธอทิ้งขยะเสร็จ ในขณะที่กลับมาอีกครั้ง เธอก็เริ่มที่จะนั่งไม่ติด

ในขณะที่กินข้าว หานจือฟานก็ได้รับข้อความที่เลขาส่งมา เมื่อกินข้าวเสร็จ เขาก็เปิดโน๊ตบุ๊ค นั่งอยู่บนโซฟา และเริ่มงานยุ่งขึ้นมา

ภายในห้องคนไข้เงียบสงบมาก แม่นมเฝ้าดูเฉิงหานอยู่ที่ข้างเตียง ส่วนแม่บ้านที่จัดการเก็บของก็เหลือบมองมาที่หานจือฟานเป็นระยะๆ

ในระหว่างนั้น เธอเดินไปที่ริมหน้าต่างโดยไม่ตั้งใจหลายครั้งต่อหลายครั้ง และทุกๆ ครั้งก็จะยื่นคอออกไปเหลือบมองด้านล่างแวบหนึ่ง หลังจากนั้นก็จะหันหน้ามาทางหานจือฟาน ทำท่าทางคลับคล้ายว่าอยากจะพูดแต่ก็ไม่ได้พูด

หานจือฟานที่กำลังดูอีเมลล์อยู่นั้น ถึงแม้จะไม่ได้มองแม่บ้าน แต่เขากลับรู้สึกว่าเธอกำลังมองตัวเองมาโดยตลอดอย่างต่อเนื่อง

เขารู้ แม่บ้านคงจะมีประโยคที่อยากจะพูดกับตัวเอง แต่เมื่อแม่บ้านไม่ได้พูด เขาเองก็ไม่ได้เอ่ยถาม