450

ตอนที่ 450 ฉันไปส่งเธอกลับบ้าน （10）

ภายในห้องผู้ป่วยเข้าสู่ความเงียบสงบทันที

สายตาของหานจือฟานไม่ได้ละไปจากร่างของเฉิงเว่ยหว่านที่ก้มหน้าอยู่เลยแม้แต่นิด

แสงแดดนอกหน้าต่างนั้นสว่างสดใสผิดปกติ เขาจ้องมองไปที่เส้นผมของอยู่นาน ถึงจะส่งเสียงออกมาอีกรอบ น้ำเสียงในรอบนี้นั้นจริงใจและจริงจังกว่าเมื่อครู่มาก “หวานหว่าน ผมชอบคุณมากจริงๆ ตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอคุณ ผมก็ชอบคุณไปแล้ว ผมไม่เคยจริงจังแบบนี้กับผู้หญิงคนไหนมาก่อน นี่เป็นครั้งแรก ดังนั้น หวานหว่าน คุณยอมที่จะเป็นแฟนของผมได้ไหม?”

ตั้งแต่เล็กจนโต เฉิงเว่ยหว่านไม่เคยถูกสารภาพรักมาก่อน เมื่อคิดดูแล้ว นี่เป็นครั้งแรกของเธอ

เมื่อเธอเผชิญหน้ากับสถานการณ์แบบนี้ จึงไม่รู้ว่าควรจะทำยังไง หัวก็ก้มลงไปต่ำกว่าเดิม ใบหน้าและลำคอของเธอถูกย้อมเต็มไปด้วยสีแดงอ่อนๆ

เมื่อหานจือฟานเห็นเฉิงเว่ยหว่านไม่ส่งเสียงตอบกลับสักที เขาจึงเปิดปากพูดอีกรอบ “หรือว่า ถ้าเกิดว่ามีวันหนึ่งที่คุณอยากจะหาแฟน คุณจะลองพิจารณาผมดูบ้างได้ไหม?”