237

บทที่ 237 จี้อี้ ผมขอโทษ (7)

“ ช่างเถอะ ทำไมฉันต้องมาทะเลาะกับเธอด้วย ตอนนี้เธอน่าสงสาร แต่ก็ยังปากคอเราะร้ายเหมือนเดิม หวังว่าครั้งต่อไป เธอจะใช้ฝีปากของเธอ ปกป้องตัวเองได้จนถึงการถ่ายทำเสร็จสิ้นนะ ยังไงซะ เธอเองก็รู้นี่ว่าฉันไม่ใช่คนประเภทที่จะยอมวางมือง่ายๆ..."

เชียนเกอจงใจหยุดที่ตรงนี้ แล้วจึงส่งบุหรี่เข้าปาก ท่ามกลางควันบุหรี่ที่ลอยฟุ้ง เธอพูดอย่างเนือยๆ ว่า "...อย่าโทษว่าฉันไม่เตือนเธอก่อนนะ เพราะฉันมีอีกหลายร้อยหลายพันวิธีที่จะทำให้เธออยู่ในกองถ่ายไม่ได้ ไม่จำเป็นต้องให้ฉันลงมือเพื่อไล่เธอออกจากไปกองถ่ายเองหรอก เพราะคาดว่าอีกไม่นาน เธอก็จะต้องร้องห่มร้องไห้แล้วชิงหนีออกไปจากกองถ่ายซะเอง!"

ตอนที่จี้อี้มอง นางเอกของละครเรื่อง "ซานเชียนฉือ' เธอก็คาดการณ์เอาไว้แล้วว่าชีวิตในกองถ่ายของตนเองอีกหลายเดือนต่อจากนี้ คงจะผ่านไปแบบไม่ค่อยราบรื่นนัก

แต่สภาวการณ์แบบนี้ เธอต้องเผชิญมันไม่ช้าก็เร็ว เพราะเธอไม่อาจยอมให้เชียนเกอที่เหยียบย่ำเธอเพื่อขึ้นไปสู่จุดสูงสุดนั้นได้มีชีวิตที่สดใสได้ดั่งใจไปเสียทุกอย่าง และไม่สามารถปล่อยให้สตูดิโอของเธอต้องตกไปอยู่ในมือของเชียนเกอฟรีๆ