1053

ตอนที่ 1053 สั่นคลอน（4）

ในรอบนี้แม่บ้านยังไม่ทันจะได้เปิดปากพูด เธอก็ได้ยินเสียงของหานจือฟานอีกครั้ง: “ไปแล้ว?”

และในตอนนี้แม่บ้านถึงจะตอบสนองกลับมา ว่าสองพยางค์ที่หานจือฟานบ่นพึมพำสองสามครั้งติดต่อกัน แท้จริงแล้วไม่ได้พูดให้ตัวเองฟังเลย

เธอปิดริมฝีปากที่กำลังจะพูดออกมาทันที กลืนประโยคที่อยากจะพูดลงท้องไป

หานจือฟานที่กำลังยืนหันหลังให้เธอ เขาจ้องมองนอกหน้าต่างเป็นเวลาเนิ่นนาน เนิ่นนาน และถึงจะส่งเสียงอีกครั้ง เพียงแต่น้ำเสียงที่เขาพูดในรอบนี้ ไม่ได้เป็นประโยคคำถามอีกต่อไปแล้ว: “ไปแล้ว.....”

เสียงของเขาเบามาก แต่เธอก็ยังคงได้ยินอย่างชัดเจนว่าเสียงของเขาสั่นเครืออย่างรุนแรง

หัวใจของแม่บ้านราวกับได้รับการกระตุ้นอะไรบางอย่าง พลันเกิดเป็นความเจ็บแปลบ

เธอรู้ว่าหานจือฟานกำลังเสียใจ เธออยากจะปลอบโยนเขา แต่เธอก็ไม่รู้ว่าควรจะปลอบโยนยังไงดี

ภายในห้องเงียบมาก เธอไม่ส่งเสียงอะไรออกมาตั้งแต่เริ่มจนจบ แต่เธอสามารถเห็นได้อย่างชัดเจน เมื่อเวลาค่อยๆ ผ่านไปเหมือนสายน้ำ ไหล่ของเขาก็เริ่มสั่นไหวขึ้นมาเบาๆ

-