090

บทที่ 90 ช่วงนี้พี่สบายดีไหม? พวกเราอย่าโกหกกันนะ (10)

เฮ่อจี้เฉินและจี้อีรู้จักกันได้สองปีกว่า เป็นครั้งแรกที่เขาและเธอเลิกเรียนแล้วกลับบ้านพร้อมกัน

เรื่องเมื่อตอนบ่ายที่เฮ่อจี้เฉินจับซุนจางไปคุกเข่าขอโทษต่อหน้าจี้อี้ ดังไปถึงหูของเฮ่อหยูกวง เฮ่อจี้เฉินและจี้อี้เพิ่งจะเข้าเขตหมู่บ้าน ก็เห็นเฮ่อหยูกวงรออยู่ประตูของบ้านตระกูลเฮ่อแล้ว

จี้อี้ที่เดินเคียงคู่มากับเฮ่อจี้เฉิน เร่งฝีเท้าวิ่งไปตรงหน้าของเฮ่อหยูกวง เรียกด้วยน้ำเสียงกระตือรือร้นว่า "พี่หยูกวง"

เฮ่อหยูกวงฉีกยิ้มบางๆ ให้จี้อี้ เอื้อมมือไปรับกระเป๋าหนังสือของเธอ หลังจากนั้นมองไปทางเฮ่อจี้เฉิน เขาไม่ได้เขียนตัวอักษรบนกระดาน เพียงแต่ชี้ไปที่บ้านตระกูลเฮ่อที่อยู่ด้านหลัง

เฮ่อจี้เฉินรู้ ว่าความหมายของพี่ใหญ่คือเข้าไปแล้วค่อยพูดกัน เขาพยักหน้าเล็กน้อย ก้าวเท้ายาวๆ ไปข้างหน้าสองก้าว คว้ากระเป๋าหนังสือของจี้อี้ที่อยู่ในมือของเฮ่อหยูกวง "พี่ ฉันถือเอง"

เฮ่อหยูกวงไม่ปฏิเสธ