Vol.3-005 คนคลั่งรัก (2)

บทที่ 5 คนคลั่งรัก (2)

ดรุณีน้อยดวงตาแดงก่ำ “คุณชายท่านใดหรือ”

ผู้จัดการชี้ไปยังอิ่งสือซันซึ่งเดินออกไปไม่ไกล “คุณชายที่สวมชุดสีดำท่านนั้น”

“รบกวนท่านแล้ว” ดรุณีน้อยโขกศีรษะให้ผู้จัดการร้านทั้งน้ำตา นางลุกขึ้น แล้ววิ่งตามอิ่งสือซันไป

เป็นเพราะนางคุกเข่าอยู่นาน แข้งขาจึงเป็นเหน็บชา ทำให้นางล้มลงกับพื้น

อิ่งสือซันชะงัก แล้วหันกลับไปมองตามสัญชาตญาณ ไม่ใช่เพราะเขานึกสงสารแม่นางน้อยคนนั้น หากแต่เป็นเพราะเขาเป็นหน่วยกล้าตาย ย่อมมีปฏิกิริยาตอบสนองต่อสิ่งต่างๆ รอบตัวอย่างว่องไว

ดรุณีน้อยรุดรีบลุกขึ้นมา โดยไม่สนใจหัวเข่าของนางที่ถลอกปอกเปิก นางร้องเรียกอิ่งสือซันสุดเสียง “คุณชาย!”

อิ่งสือซันหันมามองนางด้วยสีหน้าเรียบเฉย “มีอะไร”

“ข้า...” ดรุณีน้อยคุกเข่าลง “ขอบคุณที่คุณชายช่วยเหลือ! ข้าน้อยชื่อเซียงเหลียน ตั้งแต่นี้เป็นต้นไป ข้าน้อยขอเป็นคนของคุณชายเจ้าค่ะ!”

อิ่งสือซันขมวดคิ้ว “เจ้าไม่ใช่คนของข้า”

ดรุณีน้อยเงยหน้าขึ้นมอง “แต่คุณชายช่วยทำศพท่านพ่อข้า...”

อิ่งสือซันตอบว่า “เป็นเพราะเจ้าขวางทางคุณชายข้าอย่างไรละ!”

ดรุณีน้อยตกตะลึง

อิ่งสือซันสาวเท้าเดินต่อไป