บทที่ 287 ครอบครัวพร้อมหน้า ประมุขหญิงโกรธแค้น (1)
ราตรีนี้ เยี่ยนอ๋องกับเยี่ยนจิ่วเฉาและอวี๋หวั่นสนทนากันเนิ่นนาน มีบางอย่างที่เยี่ยนจิ่วเฉาไม่สะดวกเอ่ย อวี๋หวั่น ก็เป็นคนเอ่ย
เยี่ยนจิ่วเฉาได้ทนทุกข์ทรมานมาตั้งแต่เล็กจนโต ไหนเลยคำพูดเพียงสองสามประโยคจะสามารถอธิบายให้เข้าใจได้?
เมื่อยาออกฤทธิ์ เยี่ยนอ๋องก็หลับไป
เขาอุ้มเสี่ยวเป่าที่หลับใหลอยู่ในอ้อมแขน
เสี่ยวเป่าเหมือนเยี่ยนจิ่วเฉายิ่งนัก
ยามกอดเขา ก็เหมือนได้กอดฉงเอ๋อร์ในอดีต
เพียงแต่ข้างกายเขา ไม่มีจื่อจวินอยู่แล้ว
...
เมื่อเสี่ยวเป่าตื่นขึ้นพบว่าเขาไม่ได้อยู่ในห้องของบิดามารดา กลับอยู่ในห้องของท่านปู่คนใหม่ ก็รู้สึกไม่มีความสุขขึ้นมาในฉับพลัน
อวี๋หวั่นมาหาแต่เช้า
เขาไม่พอใจอวี๋หวั่น หันหลังให้และไม่สนใจเธอ ดวงตายังเป็นสีแดงก่ำ ไม่ต้องบอกว่าน้อยอกน้อยใจมากเพียงใด
อวี๋หวั่นกอดเขาไว้ในอ้อมแขน “เป็นอันใดไป ท่านปู่รักเสี่ยวเป่าถึงเพียงนี้ เสี่ยวเป่าไม่มีความสุขหรือ?”
เสี่ยวเป่าฮึดฮัด "เหตุใดต้าเป่ากับเอ้อร์เป่านอนกับท่านแม่ได้ แต่เสี่ยวเป่านอนกับท่านแม่ไม่ได้?”
Hỗ trợ các tác giả và dịch giả yêu thích của bạn trong webnovel.com