บทที่ 130 หวั่นหวั่นโต้กลับ (1)
อวี๋หวั่นไม่ได้โทษพวกเขา จะว่าไปเป็นเพราะเธอที่ไม่มีเวลา เพื่อที่จะเอาใจเธอ พวกเขาจึงอยากทำของขวัญวันเกิดให้เธอประหลาดใจ พวกเขาผิดอะไร?
ท่านพ่อยังดุพวกเขาอีก “สำนึกผิดหรือยัง? ”
ทั้งสามพยักหน้า
เยี่ยนจิ่วเฉายังคงมีสีหน้าดุดัน “ยังไม่รีบขอโทษท่านแม่อีก”
เด็กทั้งสามโผเข้าหาอวี๋หวั่น ศีรษะน้อยๆ ถูกับแขนของเธอ
หัวใจของอวี๋หวั่นแทบละลาย “แม่ไม่โกรธแล้ว พวกเจ้าไปเล่นเถอะ แม่กับท่านพ่อมีธุระนิดหน่อย ฝูหลิง”
ฝูหลิงเข้ามา จูง...อุ้มเด็กน้อยทั้งสามออกไป
ในห้องเหลือเพียงสองสามีภรรยา
อวี๋หวั่นมองเยี่ยนจิ่วเฉา “เด็กๆ รู้วันเกิดข้าได้อย่างไร? ”
เธออยากถามประโยคนี้ตั้งแต่เมื่อครู่แล้ว เพียงแต่บางอย่างก็ไม่ควรพูดต่อหน้าเด็กๆ
เยี่ยนจิ่วเฉาตอบว่า “วันก่อนข้าบอกบอกกับอิ่งสือซันในห้องหนังสือ พวกเขาได้ยินเข้า”
เพียงแต่ได้ยินก็ได้ยินไป พวกเขาไม่ได้คิดว่าเด็กๆ จะเข้าใจ ยิ่งไปกว่านั้น พวกเขาก็ไม่คิดว่าเจ้าลิงพวกนี้จะทำของขวัญวันเกิดให้ท่านแม่ บางทีเขาคงประเมินความสามารถของพวกเขาต่ำไป
Hỗ trợ các tác giả và dịch giả yêu thích của bạn trong webnovel.com