บทที่ 82 พ่อตาลูกเขยพบหน้า (2)
อวี๋หวั่นไม่ได้บอกว่าให้ส่งให้อิ่งสือลิ่วหรืออิ่งสือซัน สำหรับเธอแล้ว เรื่องนี้ไม่สำคัญ เพราะทั้งสองคนล้วนแต่ภักดีต่อเยี่ยนจิ่วเฉา จะส่งให้ใครก็ไม่ต่างกัน
อวี๋หวั่นเป็นเจ้าของอีกคนหนึ่งของจุ้ยเซียนจวี คำสั่งของเธอ เสมียนย่อมต้องทำตาม
เสมียนนำของไปส่งยังจุ้ยเซียนจวีก่อน จากนั้นก็ห้อตะบึงไปยังจวนคุณชาย แล้วถามหาคนชื่อลุงวั่นหรือว่าองครักษ์แซ่อิ่ง
อิ่งลิ่วกลับมาจากการสืบข้อมูล เขาได้ยินเสมียนพูดพอดี จึงลงจากหลังม้า แล้วเข้าไปถามว่า “มีอะไรหรือ? ”
“ท่านคือ...คนในจวนใช่หรือไม่ขอรับ? ” เสมียนเอ่ยถามอย่างระแวดระวัง
บ่าวซึ่งเฝ้าหน้าประตูก้าวขึ้นมากล่าวทักทาย “องครักษ์อิ่ง! ”
นี่คือองครักษ์อิ่งสินะ เสมียนรีบหยิบจดหมายของอวี๋หวั่นออกมาส่งให้ด้วยสองมือ “นี่เป็นจดหมายที่เจ้าของคนที่สองขอรับ กำชับว่าต้องส่งให้ลุงวั่นหรือองครักษ์อิ่งกับมือ ข้ามาจากจุ้ยเซียนจวีขอรับ”
เมื่อบอกว่ามาจากจุ้ยเซียนจวี อิ่งลิ่วจะไม่เข้าใจหรือ?
อิ่งลิ่วรับจดหมายมา แล้วเดินเข้าจวนไป
Hỗ trợ các tác giả và dịch giả yêu thích của bạn trong webnovel.com