บทที่ 27 ครอบครัวสี่คน ลูกชายเรียกพ่อ (1)
อวี๋เซ่าชิงได้รับการปล่อยตัวออกมาตามคำแนะนำของเหล่าขุนนางที่ทูลต่อฮ่องเต้ ทว่าเขายังเป็นผู้ต้องสงสัย จึงไม่อาจขยับตัวออกจากตำบลเหลียนฮวาได้ กระนั้นคนที่ตกเป็นผู้ต้องสงสัยเช่นเดียวกันอย่างเหยียนฉงหมิงก็ไม่สามารถออกไปจากเมืองหลวงได้
ระหว่างคนสองคน มีคนหนึ่งที่เป็นวีรบุรุษตัวจริง ชาวบ้านมิได้มีความเห็นต่อท่าทีของฮ่องเต้ เพียงแต่ตั้งหน้าตั้งตารอให้หาหลักฐานพบและเปิดเผยความจริงได้ในเร็ววัน
ฮ่องเต้มอบหมายเรื่องนี้ให้องค์ชายรอง ให้เขาร่วมมือกับคุกหลวงสืบหาความจริง
หลังจากเข้าเฝ้าเสร็จ เหยียนฉงหมิงมิได้ไปที่ใดต่อ เขาห้อตะบึงกลับจวนสกุลเหยียนทันที
เขารีบร้อนรุดเข้าไปยังเรือนชั้นใน แล้วถามสาวใช้ซึ่งกำลังกวาดพื้นอยู่ “คุณหนูใหญ่เล่า?”
สาวใช้ถูกนายท่านซึ่งโผล่มาจากที่ใดก็ไม่รู้ทำให้ตกใจกลัว จึงตอบตะกุกตะกักว่า “อยู่...อยู่ที่ศาลาเจ้าค่ะ”
เหยียนหรูอวี้กำลังเดินหมากล้อมอยู่ในศาลา หมากล้อมชุดนี้ตกทอดมานับร้อยปี ว่ากันว่าไม่มีผู้ใดแก้ได้ นางไม่เชื่อเป็นอันขาด
Hỗ trợ các tác giả và dịch giả yêu thích của bạn trong webnovel.com