บทที่ 175.2 จอมวางแผน (2)

บทที่ 175.2 จอมวางแผน (2)

จี้จิ่วอาวุโสรู้สึกสะเทือนใจอย่างมาก จนถึงขั้นมานั่งทบทวนชีวิตของตัวเองว่าเหลือเวลาอีกไม่มากแล้วเช่นกัน

หากไม่ใช่เพราะบุญคุณของผู้มีพระคุณที่เคยช่วยเขาไว้ ป่านนี้คงได้ตายอยู่บนเขาลูกนั้นไปนานแล้ว

เทพบนสวรรค์ให้เขามีชีวิตอยู่ต่อเพื่ออะไรกันนะ

จี้จิ่วอาวุโสขมวดคิ้วพลางมองขึ้นไปบนฟ้า ครุ่นคิดถึงความหมายของชีวิต

หญิงชราเดินถือมีดเตรียมจะขู่รีดไถเงิน แต่ยังไม่ทันได้อ้าปากพูด จี้จิ่วอาวุโสก็ยัดถุงเงินให้อย่างง่ายดาย

“กินยาผิดขนานมารึ” หญิงชราทำหน้างง

จี้จิ่วอาวุโสยังคงเงยหน้ามองท้องฟ้า ไม่สนใจหญิงชราที่ยืนข้างๆ พลางเอ่ย “จวงจิ่นเซ่อ เจ้าว่าคนเราเกิดมาเพื่ออะไร ในเมื่อสุดท้ายก็ต้องตายเหมือนๆ กันหมดอยู่ดี”

จวง จิ่น เซ่อ รึ

ช่างเป็นชื่อที่คุ้นหูนัก

หญิงชราเองก็เงยหน้ามองท้องฟ้าตามเขา

ราวกับว่าบนนนั้นกำลังมีใครสักคนเอ่ยเรียกนางอยู่จากแดนไกล

จู่ๆ หญิงชราก็นิ่งไป และเริ่มตกอยู่ในห้วงความคิดของตัวเอง ยิ่งคิด ก็ยิ่งว้าวุ่น