559

บทที่ 559 อ่อนโยน

เฝิงหนานไม่อยู่ในบ้าน คนที่มีหน้าที่ดูแลเธอเองก็ไม่สามารถตอบอะไรได้ ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าคุณหนูหายตัวไปตั้งแต่เมื่อไหร่

อาจจะเพราะปกติ เด็กผู้หญิงคนนี้เรียบร้อยเกินไป ไม่เคยทำให้ต้องเป็นห่วง เกิดเรื่องขึ้นนานขนาดนี้แล้ว จนกระทั่งเฝิงจงเหลียงถาม ทุกคนถึงค่อยรู้ว่าเธอหายตัวไป

ได้ยินเสียงเล่นไพ่ของแม่เฝิงผ่านโทรศัพท์ เฝิงจงเหลียงแทบจะทนความโกรธไม่ได้ ตะโกนสั่งให้เธอกลับบ้านทันที

หลังจากที่เธอกลับมา สำหรับพ่อสามีคนนี้เธอโกรธแต่ไม่กล้าพูดอะไร ความกังวลบนใบหน้าของเธอ ถ้าจะบอกจะเป็นเพราะลูกสาว ควรจะบอกว่าเป็นเพราะเธอแพ้ไพ่ตานั้นเสียมากกว่า

ผู้ช่วยถือกระเป๋าเดินตามอยู่ข้างหลังเธอ ใบหน้าที่ตกแต่งอย่างประณีต ไม่สามารถปกปิดใบหน้าที่ดูเหนื่อยล้าของหล่อนได้

หลังจากรู้ว่าลูกสาวหายตัวไป เธอก็บ่นไม่หยุด ตอนแรกคาดเดาอย่างมั่นใจว่าลูกสาวดื้อ จะต้องออกไปเล่นที่ไหนสักที่แล้วยังไม่ยอมกลับบ้านแน่ๆ

เฝิงจงเหลียงมองเธอที่หาวไม่หยุดด้วยสายตาเย็นเฉียบ อยู่ๆ ก็รู้สึกว่ามีความเย็นเยียบแผ่กระจายออกมาจากกระดูก