0212 โดนจำผิดเป็นหลินเพียวเพียว

บทที่ 212 ถูกจำผิดเป็นหลินเพียวเพียว

“คอยดูว่าต่อไปนายจะโม้อะไรอีก!” พอออกจากร้านอาหารเสฉวนมาแล้ว ทุกคนต่างก็โทษเทียนอี้

“นี่โทษฉันได้เหรอ คนที่ให้การ์ดฉันมาไม่พูดให้ชัดเจนเอง อีกอย่างพวกเธอก็ไม่ได้เสียหายอะไรสักหน่อย ได้กินฟรีดื่มฟรีเหมือนเดิมไม่ใช่หรือไง?” เทียนอี้ร้องเรียน

“ทางด้านการเงินไม่มีอะไรเสียหาย แต่สภาพจิตใจพวกเราโดนทำร้าย โดนพวกคนอื่นกักตัวไว้ไม่ให้ออกมา น่าอายมาก!” อวิ๋นตั่วว่า

เซียวเซียวกับจื่อเถิงก็เห็นด้วยอย่างทันที “ใช่!”

“พวกเธอสองคนอย่าทำเหมือนลูกขุนพลอยพยักได้ไหม อวิ๋นตั่วว่าอะไรก็ว่าตามนั้น มีความคิดเป็นของตัวเองสักนิดได้ไหมเนี่ย” เทียนอี้วิจารณ์เซียวเซียวกับจื่อเถิง

ผู้จัดการเจี่ยงพูดกับเทียนอี้ว่า “เทียนอี้ เธอพาเพื่อนๆ ไปเดินเล่นได้ตามสบายแลย ลุงยังมีธุระต้องไปก่อนแล้ว”

“ที่จริงก็ไม่มีอะไรน่าเดินหรอก กลับบ้านไวๆ หน่อยเถอะ!” พอจื่อเถิงเดินถึงร้านเสื้อผ้าของครอบครัวตัวเอง ก็หยุดฝีเท้าแล้วพูดขึ้น

พอเทียนอี้เห็นม่านประตู ก็หัวเราะแล้วพูดขึ้นว่า “กลัวว่าพวกเราจะไปหยิบเสื้อผ้าร้านนายมาฟรีๆ เหรอไง?”