0063 การมุมานะเพื่อลบคำสบประมาทของสือเหยียน

บทที่ 63 การมุมานะเพื่อลบคำสบประมาทของสือเหยียน

ขณะที่เพื่อนๆ กำลังคุยกันอยู่นั้น สือเหยียนก็เดินเข้ามาในห้องเรียน

ปิดเทอมภาคฤดูร้อนผ่านไป สือเหยียนยิ่งดูสะโอดสะองมากขึ้นกว่าเดิม เมื่อเธอเดินเข้ามาในห้อง เพื่อนๆ ก็หันไปมองทางเธอกันอย่างพร้อมเพรียง

สือเหยียนก็เหมือนกับโน้ตเพลงที่รังสรรค์ขึ้นจากปลายนิ้วของนักเปียโน เธอเดินเข้ามาในห้องอย่าสง่างาม จนพลอยทำให้เด็กสาวคนอื่นๆ อดไม่ได้ที่จะก้มหน้าลงมองเสื้อผ้าของตัวเอง ทั้งๆ ที่แต่งตัวเหมือนกันแท้ๆ แต่ทำไมเสื้อผ้าเหล่านั้นเมื่ออยู่บนตัวของสือเหยียนแล้วมันถึงได้น่ามองนัก แต่พอมาอยู่บนตัวของจนเอง กลับดูไม่เหมาะเลยสักนิด พวกเด็กผู้ชายที่แสบๆ หน่อยก็เริ่มจัดเสื้อผ้า จากนั้นก็เดินเข้าหาสือเหยียนด้วยท่าทางที่แสร้งทำเป็นสบายๆ

เฮ้อ...อวิ๋นตั่วถอนหายใจยาว นี่มันปีไหนกันแล้ว สือเหยียนก็ยังคงยอดเยี่ยมอยู่เหมือนเดิม!

อวิ๋นตั่วเอามือเท้าคาง เริ่มจมลงสู่ความเงียบ