บทที่ 15 : พี่น้อง ความเหมือนที่ยากจะแยก
“มาหาฉันมีเรื่องอะไร” อวี่เจ๋อที่นั่งคั่นกลางระหว่างสองพี่น้องบ้านอวิ๋นรู้สึกอึดอัดขึ้นมา
“ฉันไม่ได้มาหานาย เธอต่างหาก” อวิ๋นเฉียวชี้ไปที่อวิ๋นตั่ว “บอกเขาสิว่าเธอมีเรื่องอะไร”
“พี่คะ” อวิ๋นตั่วขยับมือคล้องแขนอวี่เจ๋อ เธอชินกับการอ้อนอี้ฟานและอวิ๋นเฉียวด้วยท่าทางแบบนี้ “บอกแม่หนูว่าพี่ไม่อยากสอนพิเศษให้สือเหยียนได้ไหม”
อวิ๋นเฉียวเมื่อเห็นท่าทางของน้องสาวแล้วก็ถึงกับต้องปิดหน้าอีกครั้ง เด็กคนนี้ไม่รู้จักอายบ้างเลยหรือไงกัน!
อวี่เจ๋อค่อยๆ ดึงมือของตัวเองออกมา แม้แต่เขากับอวี่ซียังไม่ได้สนิทกันขนาดนี้เลย
“สือเหยียน?” เขามองอวิ๋นเฉียวราวกับต้องการคำอธิบาย
“สือเหยียนเป็นลูกสาวของน้าของฉันเอง อายุเท่ากับอวิ๋นตั่ว แต่ค่อนข้างหยิ่งๆ สักหน่อย เมื่อวันก่อนเธอมาขอเรียนพิเศษกับอวิ๋นตั่วด้วย โดยที่ไม่ได้สนใจอวิ๋นตั่วเลยสักนิด”
“ถ้าเธอไม่อยากเรียนด้วยกัน ทำไมเธอไม่บอกแม่ของเธอเองล่ะ” อวี่เจ๋อถามอวิ๋นตั่ว
อวิ๋นตั่วมองอวิ๋นเฉียว
Hỗ trợ các tác giả và dịch giả yêu thích của bạn trong webnovel.com