714 พิภพใหญ่ ข้ามาแล้ว!

บทที่ 714 พิภพใหญ่ ข้ามาแล้ว!

หลังจากเหมียวอี้คำนับแล้ว เฉิงอ้าวฟางก็ถามว่า "ว่ามาเถอะ เจ้าน่ะเป็นพวกถ้าไร้เรื่องร้อนใจก็ไม่ถ่อไปวัด มีเรื่องอะไรถึงมาหาข้า?"

ก่อนหน้านี้เหมียวอี้ไม่มั่นใจจริงๆ ว่าเทพพยากรณ์จะรักษาสัญญาหรือไม่ จึงอาศัยเรื่องก๊วนรวงผึ้งมาหลอกตบตาเยว่เทียนโปสักหน่อย ไม่ได้เที่ยวหลอกตบตาไปทั่ว แต่ตอนนี้เทพพยากรณ์มาแล้ว จึงต้องตบตาเฉิงอ้าวฟางเพิ่มสักหน่อย

"ข้าน้อยอาจจะเดินทางไกลสักเที่ยว ไม่ทราบว่าจะได้กลับมาเมื่อไหร่ กลัวว่าตอนส่งส่วยปลายปีจะมาไม่ทัน ถึงตอนนั้นเกรงว่าอาจจะต้องส่งคนอื่นมาแทน จึงตั้งใจมาบอกประมุขปราสาทไปก่อน" เหมียวอี้กล่าวขณะที่กุมหมัดคารวะ

เฉิงอ้าวฟางเลิกคิ้วเล็กน้อย "ผู้ช่วยเหมียว เพิ่งจะส่งส่วยประจำปีเสร็จเจ้าก็กังวลเรื่องส่งส่วยครั้งต่อไปแล้วเหรอ เจ้ากังวลไกลไปรึเปล่า? นี่กำลังจะเดินทางไกลไปไหน! ต่อให้วรยุทธ์เจ้าต่ำกว่านี้ แต่ภายในเวลาหนึ่งปีก็วนรอบพิภพเล็กหมดจนกลับมาได้อยู่แล้วกระมัง?"

เหมียวอี้ชี้นิ้วไปด้านบน พร้อมกล่าวด้วยรอยยิ้มขื่นขม "ไม่สะดวกจะพูด! ที่จริงข้าน้อยก็ไม่อยากเหนื่อยกับสิ่งนี้เลย แต่ก็ช่วยไม่ได้"