ส่วนที่ 7 ตอนที่ 36

ตอนที่ 36 ง่วงงุน

สวีโหย่วหรงตอบไวมาก ราวกับไม่แม้แต่จะคิดด้วยซ้ำ

แต่ซางสิงโจวและหวังผ้อทราบดีว่า นั่นเป็นเพราะว่านางได้เคยคิดมามากมายหลายรอบแล้วเกี่ยวกับคำถามข้อนี้ถึงไม่ต้องคิดอีก

หวังผ้อ มองไปยังฝุ่นควันที่เข้ามาใกล้ขึ้นทุกทีนอกสุสานเทียนซู ก่อนถอนหายใจ

ซางสิงโจวมองไปที่นางก่อนเอ่ย “เหตุใดข้าต้องตอบรับคำขอร้องของเจ้า”

สวีโหย่วหรงเอ่ย “คำขอร้องเป็นเพียงวิธีพูดตามมารยาทเท่านั้นเนื่องจากข้าต้องเคารพท่านในฐานะที่เป็นอาจารย์ของเฉินฉางเซิง แต่ในความเป็นจริงแล้วนี่คือข้อเรียกร้องของข้าที่มีต่อท่าน”

คำขอร้องและข้อเรียกร้องต่างกันเสียงสองคำเท่านั้น แต่ปณิธานที่หมายถึงกลับมีความหมายแตกต่างกันเป็นอย่างมาก

ตอนนี้บุคคลที่อาจหาญปฏิบัติต่อเขาอย่างแข็งกร้าวนั้น ไม่หลงเหลืออยู่แล้ว

“เพราะเหตุใด”

“เนื่องจากท่านจะบุกขึ้นเหนือ ท่านประสงค์จะทำลายล้างเผ่ามาร ท่านต้องการให้เผ่าพันธุ์มนุษย์รวมใต้หล้าให้เป็นหนึ่ง”

พวกเขาล้วนเป็นบุคคลที่ชาญฉลาดที่สุดบนแผ่นดินแห่งนี้ ไม่ต้องอธิบายให้มากความ ระหว่างการตอบและถามอย่างง่ายๆ นี้ ล้วนมีความจริงที่ฝังลึกของพรตเต๋าในจิตใจอยู่