ส่วนที่ 2 ตอนที่ 110

ตอนที่ 110 ยอดฝีมือหวังผ้อแห่งเทียนเหลียง (ตอนต้น)

ที่โรงเตี๊ยมเกิดเสียงก้องสะท้อนขึ้นมา ในที่สุดเหลียงหวังซุนก็ลงมือแล้ว และได้เข้ามาถึงตรงหน้าของคนผู้นั้น

การเคลื่อนไหวของเขาเปิดเผยอย่างมาก สง่างามเหมือนดั่งพยัคฆ์หมอบมังกรทะยาน ล่องลอยเข้ามา แต่กลับหนักแน่นดั่งขุนเขา

วัชระในมือของเขาเปล่งแสงอย่างไร้ขีดจำกัด ราวกับดวงอาทิตย์ในฤดูใบไม้ผลิ ทั้งอบอุ่นและงดงาม

สรุปคือ ไม่ว่าจะเป็นการเคลื่อนไหวหรือทักษะวิชาล้วนมีกลิ่นอายของเชื้อพระวงศ์ ทำให้คนไม่อาจเกิดความคิดที่จะหลีกหนีไปได้

นี่คือการลงมือจริงๆ เป็นครั้งแรกของเหลียงหวังซุน สายตาของเขาเปล่งประกายอย่างไม่อาจหาใดเปรียบ สมาธิถูกรวมเอาไว้อย่างมาก เมื่อลงมือก็เป็นกระบวนท่าที่แข็งแกร่งที่สุดของตน

เพราะเขารู้ชัดว่าคู่ต่อสู้ของตนแข็งแกร่งขนาดไหน

หัวใจของเฉินฉางเซิงรู้สึกเหน็บหนาว ในใจคิดว่าบนราชรถก่อนหน้านี้ ถ้าหากว่าที่เหลียงหวังซุนลงมือเป็นกระบวนท่าที่มีอานุภาพรุนแรงเช่นนี้ เขายังจะมีโอกาสทำลายประกายแสงนี้แล้วกลับมาที่โรงเตี๊ยมได้หรือ