ส่วนที่ 2 ตอนที่ 106

ตอนที่ 106 เพลงกระบี่โง่งมของเด็กหนุ่มผู้โง่งม

ซูหลีนั่งอยู่บนเก้าอี้ ท่ามกลางซากปรักหักพังของโรงเตี๊ยม หลับตา คล้ายนอนหลับ แต่ความจริงแล้วตื่นอยู่

มือของเขาจับร่มกระดาษทองไว้ แต่กลับไม่มีวี่แววว่าจะชักออก

หอกเหล็กที่พุ่งมาจากฟากฟ้า แม้อยู่ห่างจากเขาหลายจั้ง แต่ก็ทำให้ผมสีดำของเขาสยายออก

ผู้แข็งแกร่งที่ไม่เคยมีใครเอาชนะได้ ที่สุดแล้วตอนนี้เวลานี้กลับถูกบีบให้จนตรอก ใครจะช่วยเขาได้?

ซูหลีไม่มีสหาย เขาไม่เคยเชื่อใจใคร นอกจากคนในเขาหลีซาน

แต่เขาหลีซานอยู่ไกลเกินไป ตอนนี้ในเมืองสวินหยางมีเพียงเฉินฉางเซิง

ผู้ที่จัดการหอกเหล็กแทนเขาได้ ย่อมมีเพียงเฉินฉางเซิง

เฉินฉางเซิงต้องช่วยเขาต้านหอกด้ามนี้

และแล้ว สิ่งที่ทุกคนไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น ถนนนอกโรงเตี๊ยมพลันร้อนระอุขึ้นมา ทำให้เศษกระดาษหิมะที่ลอยอยู่บนท้องฟ้าเปลี่ยนรูป ส่วนที่ตกลงบนราชรถยิ่งแล้วใหญ่ ถูกเผาจนม้วนตัวไปตามๆ กัน

พลังอันร้อนระอุมาจากร่างของเฉินฉางเซิง

เขาใช้วิธีที่ใกล้เคียงกับคำว่าบ้าคลั่ง สันดาปพลังปราณแท้ของตนเอง

นี่คือเพลงกระบี่ลำดับสองที่ซูหลีสอน เพลงกระบี่สันดาป

เจตจำนงกระบี่รุนแรงขึ้นเรื่อยๆ จนแผ่ปกคลุมไปทั่วราชรถ