ส่วนที่ 1 ตอนที่ 045

ตอนที่ 45 ลมพายุที่มากับย่างก้าวของพยัคฆ์

ผู้ดูแลสำนักเทียนเต้า และยังมีผู้มีฝีมือของหอจงซื่อ ยืนรอบบริเวณเวที ล้อมรอบลั่วลั่วไว้ตรงกลาง ใครก็สามารถปราบนางได้อย่างง่ายดาย ปัญหาอยู่ที่ นางยืนอยู่ด้านหน้าของเทียนไห่หยาเอ๋อร์ มีระยะห่างไม่กี่ฉื่อ หมัดเล็กๆ กำแน่น มีสายลมสายฟ้าแลบซุกซ่อนอยู่

เพียงแค่นางชกลงไป เทียนไห่หยาเอ๋อร์ก็จะเสียชีวิต หรืออาจจะพิการ

ใบหน้าของอาจารย์ดูแลสำนักเทียนเต้ากับผู้มีฝีมือสูงส่งหอจงซื่อถมึงทึง ไม่กล้าเดินมาข้างหน้าแม้แต่ก้าวเดียว แต่กลับไม่ถอยห่าง รักษาสภาพการณ์ของก่อนหน้านี้เอาไว้ หวังว่าจะสามารถทำให้นางหวั่นไหว พวกเขาคิดว่าหากเวลาผ่านไป หลังจากการต่อสู้ ลั่วลั่วจะต้องเยือกเย็นขึ้นมาก

ทั่วทั้งผืนเงียบสงบ ไม่มีผู้ใดอยากจะเอ่ยวาจายั่วยุหญิงสาวผู้นี้ ไม่มีผู้ใดอยากจะเห็นภาพนองโลหิตปรากฏ

แต่เทียนไห่หยาเอ๋อร์กลับไม่มีความรู้สึกเช่นนั้น เขาจ้องมองลั่วลั่ว ไอเป็นโลหิต น้ำเสียงสั่นเทา สะอื้นไห้พลางกล่าว “อย่าฆ่าข้า...ขอร้องเจ้า...อย่าฆ่าข้า ข้ากลัวจริงๆ กลัว...ฮ่าฮ่าฮ่า!”

ร้องไห้สะอื้นร้องขอด้วยความเวทนาพลันแปรเปลี่ยนเป็นเสียงหัวเราะเย่อหยิ่ง!