ส่วนที่ 1 ตอนที่ 039

ตอนที่ 39 จากสวนร้อยหญ้าถึงสำนักฝึกหลวง

ลั่วลั่วกลับไปถึงสวนร้อยหญ้า คนของนางต่างรู้ว่าวันนี้นางอารมณ์ดีอย่างยิ่ง เพราะว่านางกระโดดโลดเต้นมาตลอดทาง ก้าวเดินทั้งแผ่วเบาและปราดเปรียวราวกับเหยียบย่ำบนก้อนเมฆ เพราะว่านางร้องเพลงพื้นบ้านเบาๆ เสียงไพเราะราวกับนกขมิ้น เพราะว่าคิ้วของนางคล้ายกับจะบินได้มิปาน

ผู้ช่วยจินและผู้ดูแลหลี่มองกันแวบหนึ่ง จึงรีบตามไป พวกเขาย่อมรู้สาเหตุที่องค์หญิงอารมณ์ดีแน่นอน เพียงแต่ว่าพวกเขามองไม่เห็นว่าในหอตำราเกิดสิ่งใดขึ้น เลี่ยงมิได้ที่จะงงงวย การคารวะอาจารย์สำเร็จมันคุ้มค่าที่จะดีใจถึงเพียงนี้เชียวหรือ หนุ่มน้อยที่สำนักฝึกหลวงแท้จริงแล้วมีดีอะไร

ลั่วลั่วชำระร่างกาย หวีผมอย่างง่ายๆ เปลี่ยนเสื้อผ้าที่สบายๆ รับเอาชาจินเหมยที่เย็นชุ่มชื่นในมือของสาวใช้มาดื่มสองอึก เดินกลับไปยังหน้าห้องด้านหน้าห้องโถง จ้องมองไปยังคนทั้งสอง พลางเอ่ย “มีสิ่งใดจะถามก็รีบถาม คืนนี้ข้าจะรีบนอน พรุ่งนี้ต้องไปเรียนแต่เช้า มิกล้าที่จะล่าช้า”