2360 ขโมยไก่ไม่ได้ เสียข้าวสารอีกกำมือ

ตอนที่ 2360 ขโมยไก่ไม่ได้ เสียข้าวสารอีกกำมือ

“ข้าเถาฮันยี่จากเมืองสงบใต้ขอคำชี้แนะจากพี่เย่ด้วย!”

ระหว่างที่คนทั้งหลายยังคงไม่กล้าก้าวเดินออกมามันก็ปรากฏเงาร่างหนึ่งขึ้นมาตรงหน้าเย่หยวนและท้าทายเขา

แต่เขานั้นมาด้วยท่าทางเปิดเผยไม่ได้คิดลอบโจมตีใคร

เขานั้นดูเหมือนจะเป็นสุภาพบุรุษผู้หนึ่ง

แต่ยูถันจื่อนั้นกลับกล่าวขึ้นมาด้วยสีหน้าดูถูก “สุดท้ายเจ้านี่มันก็เสนอหน้าออกมาจนได้! แต่เช่นนี้ก็ดี จะได้เห็นว่าเจ้าเด็กคนนี้มันเก่งกาจถึงขั้นไหน”

หลายต่อหลายคนที่รู้จักนิสัยเถาฮันยี่นั้นต่างแสดงสีหน้าดูถูกออกมาตามๆ กัน

การเข้ามาท้าทายเช่นนี้มันย่อมจะเพื่อถือโอกาสที่คนอื่นกำลังอ่อนล้า

แต่ในสนามรบแห่งความเป็นความตายเช่นนี้ ใครกันเล่าที่จะมาสนใจรักษากฎใด?

เพราะอย่างไรเสียนี่มันก็คือศึกที่ไร้กฎเกณฑ์ ตราบเท่าที่ฆ่าอีกฝ่ายได้มันก็จบ

ไม่ว่าจะเป็นการลอบโจมตีทีเผลอ หรือการท้าทายขณะอีกฝ่ายเหนื่อยอ่อน

เย่หยวนลืมตาขึ้นมามองดูอีกฝ่ายก่อนจะค่อยๆ ลอยตัวลุกขึ้น

“ได้สิ เชิญสั่งสอนชี้แนะได้” เย่หยวนยิ้มรับ