ตอนที่ 1942 ไป๋เฉินบรรลุ!
“หึๆ พี่เซินรู้หรือไม่ว่าทำไมผู้อาวุโสเปียวหยูท่านถึงไม่ได้ว่ากล่าวให้ข้าอยู่ต่อเลย?” เย่หยวนถามเซินชางด้วยรอยยิ้มมีเลศนัย
นั่นทำให้เซินชางแสดงใบหน้ามึนงงออกมาในทันที “นั่นสิ ผู้มากพรสวรรค์ดั่งหยกงามเช่นเจ้า ท่านเปียวหยูไม่น่าจะปล่อยให้หลุดมือง่ายๆ เหตุใด...”
“เพราะเขารู้ดีว่าข้าจะไม่อยู่ เขาจึงไม่คิดจะเปิดปากพูดให้เสียแรง” เย่หยวนยิ้มตอบกลับไป
เซินชางสะดุ้งตัวขึ้นทันทีที่ได้ยิน ตอนนี้เขารู้แล้วว่าตัวเขานั้นกำลังยุ่งไม่เข้าเรื่องอยู่
คนอย่างเทพสวรรค์เปียวหยูนั้นฉลาดหลักแหลมเพียงใด? แน่นอนว่าเขาย่อมรู้ดีว่าการให้เย่หยวนอยู่ต่อนั้นมันเป็นผลประโยชน์ที่มากมายกับที่แห่งนี้มากเพียงใด
แต่เขานั้นไม่ได้เปิดปากยกเรื่องนี้ขึ้นมาพูดจนสุดท้ายก็เข้าเก็บตัวไป
ดูแล้วเทพสวรรค์เปียวหยูคงมองออกถึงความตั้งใจที่แน่วแน่ของเย่หยวนจึงไม่ได้คิดจะเสียแรงไปกับการพูดจาใดๆ ที่เปล่าประโยชน์
การเปิดปากพูดเรื่องนี้สุดท้ายมันจะมีแต่ถูกปฏิเสธ แล้วจะยังเสียแรงพูดไปเพื่ออะไร?
Hỗ trợ các tác giả và dịch giả yêu thích của bạn trong webnovel.com