1612 ก็แค่นี้

1612 ก็แค่นี้

แม้กู่ฮั่นจะพูดแบบนั้นออกมาแต่เย่หยวนกลับไม่คิดจะเก็บมันมาใส่ใจ

“ท่านกู่ฮั่นนี่ไม่ใช่ว่าเป็นยอดอัจฉริยะอันดับหนึ่งแห่งเมืองจักรพรรดิธารนิรันดร์หรอกรึ? ทำไมล่ะ? หรือเจ้ากลัวที่จะรับคำท้าของข้ากันนะ? กลัวจอมเทพโอสถสามดาวคนนี้?” เย่หยวนยิ้มเย้ยออกมา

กู่ฮั่นจึงหันมาพูดต่อทันที “ข้าไม่ได้เลือกหมูหมากาไก่ที่ไหนมาท้าดวลก็ได้เสียหน่อย! คนอย่างข้านั้นท้าเฉพาะเหล่ายอดอัจฉริยะของเมืองเมืองจักรพรรดิอินทรีสวรรค์เพียงเท่านั้น แล้วเจ้าคิดว่าตัวเองเป็นใครมาจากไหนกัน?”

กู่ฮั่นคนนี้เป็นคนที่หยิ่งยโสทะนงตนมาก เป้าหมายของเขาแต่ละคนไม่ใช่หมุหมากาไก่ใครก็ได้ เขาท้าดวลเฉพาะเหล่ายอดคนที่ผ่านการคัดเลือกมาแล้วเท่านั้น

เพียงแค่ว่าไม่มีใครบอกกล่าวเขาว่าเมืองจักรพรรดิอินทรีสวรรค์ยังมียอดคนอันแสนน่ากลัวแบบนี้อยู่

เพราะตัวตนของชายคนนี้มันต่างจากเหล่าอัจฉริยะทั้งหลายมาก

เมื่อคำพูดเหล่านั้นหลุดออกมาจากปากของกู่ฮั่น บรรยากาศของผู้คนโดยรอบก็เปลี่ยนไปทันที

แต่เย่หยวนก็ยกมือขึ้นมาห้ามเบา ๆ เป็นสัญญาณให้ทุกคนใจเย็น ๆ

เมื่อทุกคนเห็นแบบนั้นพวกเขาก็เงียบปากลง