0193 อย่าทำข้าขายหน้าก็พอ.doc

ตอนที่ 193 อย่าทำข้าขายหน้าก็พอ

“ฮ่าฮ่า…หวังตงไห่ เจ้าช่างไม่รู้จักที่ต่ำที่สูงเสียเลย! เหตุใดถึงกล้ากล่าวเช่นนี้กับศิษย์แกนในแห่งนิกายเมฆาราตรี?”

เย่หยวนหุบยิ้มพร้อมกล่าวออกมาอย่างเยือกเย็น

การแสดงออกของหวังตงไห่เปลี่ยนไปทันทีเมื่อได้ยิน…เขาลืมไปสนิทเลยว่า ปัจจุบันเย่หยวนมีสถานะเป็นถึงศิษย์ในแห่งนิกายเมฆาราตรีแล้ว!

และศิษย์แกนในแห่งนิกายเมฆาราตรีนั้นสูงส่งยิ่งกว่าจักรพรรดิ!

หากไม่เกิดเรื่องใดๆ ขึ้นก่อน…เขาจะต้องได้รับตำแหน่งใหญ่โตแน่นอนในอนาคต!

ดังนั้น…เมื่อเบื้องหน้าคือเย่หยวน หวังตงไห่จะสามารถทำอะไรได้บ้าง?

“อะไรกัน? สายตาที่ท่านหวังมองข้า…หรือท่านเห็นตำแหน่งศิษย์แกนในแห่งนิกายเมฆาราตรีต่ำต้อยยิ่งกว่าเจ้านายของท่านกัน? ข้าเองก็ยืนอยู่ตรงนี้ซักพักหนึ่งแล้ว…แต่เหตุใดถึงยังไม่ทำความเคารพอีก! รู้จักหรือไม่คำว่ามารยาท!?”

เย่หยวนกลายเป็นคนดุดันขึ้นทันทีเมื่อเขายิ่งกล่าวออกมา

สีหน้าของหวังตงไห่แทบจะกลายเป็นกิ้งก่าที่ไม่รู้จะเปลี่ยนสีอย่างไรแล้ว

เขาเกลียดชังเด็กคนนี้สุดขั้วหัวใจ!