659 ศิษย์พี่หญิง

บทที่ 659 ศิษย์พี่หญิง

เสวี่ยอิงกรีดร้อง ไห่เอี้ยนเลิกม่านห้องโดยสารในเรือขึ้นคิดจะกระโดดออกไปช่วยคน

มือของนางถูกรั้งไว้

“คุณหนูเจ็ด” ไห่เอี้ยนประหลาดใจ เวลานี้แล้วเหตุใดยังต้องรั้งนางอีก ชีวิตของคนสองคนเชียวนะ! หนึ่งในนั้นเป็นเด็กด้วย!

“ไม่ต้องสนใจ พวกเจ้านั่งอยู่เฉยๆ!” น้ำเสียงของหมิงเวยไม่แยแส

“แต่...” ไห่เอี้ยนยิ่งสับสน

นางไม่มีโอกาสได้พูดอะไรอีก และรู้สึกได้ถึงคลื่นลมที่มองไม่เห็นรอบๆ ตัวนาง จากนั้นร่างกายของนางก็แข็งค้างราวกับเวลาได้หยุดนิ่ง

จากนั้นนางก็เห็นคุณหนูเจ็ดเลิกม่านขึ้นแล้วออกไป ไห่เอี้ยนอ้าปากจะกรีดร้อง แต่พบว่าตัวเองไม่สามารถเปล่งเสียงได้

เกิดอะไรขึ้น…หมิงเวยยืนอยู่บนหัวเรือ ปล่อยให้ละอองฝนตกลงมาบน

ใบหน้าเย็นชาราวกับน้ำแข็ง

“ออกมา!” ไม่มีเสียงตอบรับ สถานที่ที่สตรีผู้นั้นโดดลงพร้อมกับลูกน้อยของนาง กระแสน้ำวนยังคงหมุนไปทีละชั้น บุรุษชุดเทาที่เมื่อครู่มีสีหน้ากังวลตัวแข็งค้างราวกับรูปปั้นอยู่ที่นั่นเช่นเดียวกับสาวใช้ทั้งสอง