ตอนที่ 39 ป้อนเด็กน้อยกินลูกอม
“...”
เป็นครั้งแรกที่เจียงหรานสงสัยว่าการฟังของตัวเองมีปัญหา
พวกลูกน้องยิ่งพากันส่งเสียง “หา”
สาวน้อยคนนี้จะสู้กับพี่หรานเหรอ
ไม่รู้เหรอว่าพี่หรานของพวกเขาเมื่อปีที่แล้วได้ที่หนึ่งในการแข่งเทควันโดของเมือง
“ไม่ใช่มั้ง นักเรียนย้ายห้อง...” เจียงหรานเลียปาก “จริงจัง?”
อิ๋งจื่อจินหาวออกมา “อืม สู้เสร็จฉันจะนอน”
พวกลูกน้องเงียบไปเป็นครั้งที่สอง
“นี่มันเหมือนท้าทายพี่หรานหรือเปล่า”
“มั่นใจหน่อย ตัดคำว่าเหมือนทิ้งไป”
“เอาสิ” เจียงหรานยิ้ม ถอดเสื้อคลุมชุดนักเรียนโยนให้ลูกน้องที่อยู่ด้านข้าง “ฉันจะสู้กับเธอ แล้วอย่ามาร้องไห้ล่ะ”
...
สามนาทีต่อมา
เจียงหรานนอนอยู่บนพื้น มองเพดานด้วยสีหน้าไร้ความรู้สึก เจอกับการโจมตีครั้งใหญ่ครั้งแรกในชีวิต
ที่ด้านข้าง อิ๋งจื่อจินเก็บกระเป๋าหนังสือขึ้นมาจากพื้น เดินข้ามตัวเขาเข้าไปด้านใน
ไม่มีใครกล้าขวาง
พวกลูกน้องมองอิ๋งจื่อจินเดินไปยังโต๊ะว่างอย่างไม่รีบร้อน หยิบหมอนออกมาจากกระเป๋าหนังสือ วางลงบนโต๊ะแล้วฟุบหลับ บนตัวยังมีผ้าห่มคลุม
“...”
อุปกรณ์ครบครันดีจริง
“นี่ถือว่าพี่หรานแพ้แล้วหรือเปล่า”
Hỗ trợ các tác giả và dịch giả yêu thích của bạn trong webnovel.com