Chapter 3: The battle between Zahra and Liam

Formerly on Zrythia Academy.

"Also, kapag may nakasalubong kangapat na lalaki, 'yong palaging na sa gitna, 'wag mong gagalitin 'yon dahil baka ikamatay mo."

×××

"I will never forgive tou for what you did earlier. And even if I forget what happened, I will still never forgive you."

×××

"I don't know if you're just acting but I'm keeping an eye on you. And you're still the loose goose that I will chase."

××××

"Good luck, my niece."

×××

"Oh, ano. Gulat kayo kasi nakalaban ko ang pinaka makapangyarihan dito sa paaralan na 'to? F*ck him. Takot pala kayo sa hambog na 'yan! Mga duwag din ba kayo at hindi niyo yan nakakalaban?"

×××

"Come one. Your mother wants to see you."

×××

Halos matumba na ako nang marinig ko ang sinabi niya. Baka nagkamali lang ako nang pagkarinig, oo, baka nga nagkamali lang.

"O-Okay." Hindi na ako nagabalang magtanong pa at sumama na lang ako sa kaniya. Ngunit na sa isip ko pa rin kung 'MOTHER' nga ba talaga ang sinabi ni kuyang guard.

Nandito na kami ngayon sa harap ng pinto ng office ni Dean at dumadagundong ang kaba ko. Pinihit na ni kuyang guard ang pinto at namamawis na ako sa sobrang kaba. What if buhay pa nga si mama? Gosh.

Pumasok na nga kami at halos mahimatay ako sa nakita ko. M-Mama.

May namuong luha sa aking mata dahil nakita ko na ulit ang ngiti ni mama. Dali-dali akong lumapit sa kaniya at hahawakan sana siya ngunit nabigo ako nang mawala 'yon bigla at bumalik nanaman. Hologram?

"This is what I was saying to you," sabi ni Dean kaya napalingon ako sa kaniya. "That you will meet someone."

"B-Ba't 'to hologram?" nauutal na tanong ko habang pinagmamasdan ang mukha ni mama na nakangiti. Ganitong-ganito ang itsura ni mama everytime na nag-bo-bonding kami noon. Ngunit hindi ko na 'yon maibabalik dahil wala ni si mama.

"Actually, this was shooted 9 years ago, before your mom died. And she shooted this because she has something to say to you." Napapahid naman ako ng luha ko at hinintay ang sasabihin ni mama.

"My little girl, Zahra. I just want to say to you that be careful. Be careful because someone might hurt you or you might hurt them. I know this will sound crazy but mommy has a power. And it's very dangerous. But suddenly, when I gave birth to you, I know it's strange but you inherit my power, Zahra. You have a power that is the same to mine. And I hope you will do it for good. And that, I have a one mission for you," sabi ni mama dahilan para mapakunot ang noo ko.

"What is it, mama?" tanong ko naman at napapahid ulit ng luha kahit hindi niya ako maririnig.

Napabuntong hininga siya bago magsalita. "Kill the son or daughter of Mr. Noveno." Wait, why? Did I heard it right? Kill him?

"Zahra, I love you no matter what happen, okay? And mama is always here for you." Napangiti naman ako dahil ngayon lang nagsabi si mama ng ganyan sa akin.

"I love you too, mama," sabi ko at napahikbi na nang tuluyan. Nawala na 'yong hologram kaya napaupo ako sa sahig.

"Your mother is known in this school for being a saviour. But they didn't know about having a child. And that's you. They didn't know about you being the daughter of Sheena," sabi ni Dean habang naglalakad papalapit sa akin.

"Pero, Dean. Bakit ko papatayin si Liam?" tanong ko at napapahid ng luha. Napakibit-balikat lang siya kaya napahilot ako sa aking noo.

Hindi ko alam kung papaano ko papatayin si Liam ngunit gagawa ako ng paraan para matupad 'yon, kung 'yon ang gusto ni mama. Even though I don't know why.

×××

Nakatunganga lang ako sa kawalan dahil sa sinabi ni mama kahapon. Paano ko naman papatayin siya? Huhulugan ng flower pot? Sasaksakin? Gosh, paano?

Pero may gusto rin akong tanungin, eh. Bakit ko papatayin si Liam at si Liana, kahit patay na si Liana pero bakit?

"Ang lalim nang iniisip, ah?" Halos masuntok ko na kung sino ang bumulong sa akin. Si Jasper lang pala.

"A-Anong ginagawa mo dito?" takang tanong ko ngunit pinitik niya lang ang noo ko.

Napahawak naman ako doon at hinimas 'yon. "Bakit mo 'ko pinitik?"

"Lutang ka ba? Na sa classroom tayo, syempre dito rin ako." Ay oo nga pala. Na sa classroom kami ngayon. Ngunit ang wala lang dito ay si Liam.

"Ano bang iniisip mo at lutang na lutang ka?" tanong niya at umupo sa tabi ko. Napailing-iling naman ako dahil ayaw kong sabihin 'yon kahit kanino. Kami lang dapat nila Dean ang nakakaalam.

"Wala naman," tanging nasabi ko kahit meron naman talaga.

"Weh? Kanina ka pa nakatunganga diyan. Malamang may ini-" Naputol ang sasabihin niya nang may lumapit sa kaniyang nga lalaki. Mga kaibigan nila ni Liam.

May ibinulong ito kay Jasper na ikinatigil niya kaya napakunot ang noo ko. Ano ba ang binulong nito at natigilan si Jasper?

"Uh, mauna na kami, Zahra," sabi ni Jasper at tumayo na at naglakad na palayo. Hmm, suspicious.

Nang umalis na nga sila ay may dumating na ibang estudyante at nag-uusap-usapan ngunit natigilan ako si huling sabi ng babae.

"Grabe talaga si Liam. Halos magiba na 'yong building."