Chapter III: Dont Mind

Charlie P.O.V

The bell rung at strikes 4 o'clock. Ibig sabihin tapos na ang klase ngayong hapon at luckily walang nagpapunta sakin sa office or whatsoever ibig sabihin lang nun. Hindi niya ko sinumbong.

Thanks God. Isa nalang iniisip ko ngayon. Saan ko naiwan yung kwintas ko? Inisip ko na lahat ng posibilidad at pinuntahan ko na lahat pati yung Music Club kung saan nagpanggap pa kong student Janitor para lang hanapin yun pero wala.

Hindi ko naman kasi hinubad yun at nilapag kung saan saan. Imposible namang nakawin sakin yun dahil ano ba halaga nun para sa kanila? Aluminum lang yun. Haist...

"Ethang tara sa Music Hall?" Aya ni Freya. Nagliligpit pa ako ng mga gamit ko bago kami umalis ng room at papunta sa...

Teka?

ano sa Music Hall?

"Ano gagawin sa Music Hall?" I asked but she gave me rolled eyes. Aba't masama na bang mag tanong?. Parang ewan talaga tong babaeng to.

"Duh! Ngayon diba yung magpapaaudition yung Music Club for there new members. Balita ko konti lang nagsign up kaya inopen nila yung hall if ever na may gustong humabol" Okay. So anong gagawin namin dito?. Makikinood?. Kung sa bagay wala na rin naman akong gagawin samin.

Humanap kami ng pwesto sa may bandang itaas pero agad akong hinatak ng babaeng to sa kung saang parte ng hall.

"Tara Ethang.. dito ka sa may likod ng hall" hitak niya sakin...

T-teka..

Sa likod ng hall? Paano kami makakapanood ng mga magpeperf...

Bumitaw ako mula sa pag kakahawak niya at kinonpronta..

"Teka nga, teka nga. Tapatin mo ko. Anong ginagawa natin dito sa may likod ng..."

"Ano pa! Edi magpeperform ka. Kaya wag nang maraming tanong..." Sabay tulak niya sakin.

"Ano!" Bigla kong sagot. Ha!

"Oo. Kaya tara na!" napasapo nalang ako ng mukha ko. Hayy... Lord bakit ba may kaibigan akong matigas ang ulo at pasaway. Sabing hindi na ko sasali..

Panay pagpapahamak lang sakin ang binibigay!.

"Ayaw ko..." sinubukan ko siyang talikuran pero hinatak niya ko at pinandilatan niya ko ng mata. Agad niyang hinawakan ng mahigpit yung braso ko ng dalawa niyang kamay. Sinusubukan niya kong hilahin mula sa pwesto ko..

Malakas din pala nito.. Ano bang mga pinagkakakain ng mga babae ngayon?..

"Ano ba ginagawa mo?" pang asar kong tono. Kasi pilit niya kong hinihitak papalapit sa backstage.

"Tara na kasi! Nakakainis ka naman eh" maiyak iyak niyang paghila sakin. Hala!. Bigla nalang niya kong binitiwan sabay dukdok niya. Saglit lang nakarinig na ko ng pagsinghot. Agad agad?

Wala na ginamit na niya yung Alas ee..

"O sige na, sige na.. eto na, tumigil kana.." Nasabi ko nalang nang tumigil na siya sa ginagawa niya, baka may makakita pa samin isipin nag papaiyak pa ko ng babae.

Sa totoo lang iniisip ko gusto ko pa talagang subukan at i grab yung chance na baka eto na talaga pero di mo din maaalis sakin na matakot pang sumubok.

Pero eto na ko. My last chance to give it all.

bigla niyang inangat yung ulo niya na parang walang nangyare sa mukha niya.

Hayy... talagang etong babaeng to.

Agad naman siyang ngumiti at tumayo. "Good. Arte arte pa kasi, gusto naman pala" aba't...

"Pero pag nakick out ako ikaw ang bahala ha!" pangongonsensya ko sa kanya. Ee baka kasi isa sa mga juror yun wala na.

"Yeah!" Walang gana niyang tono.

"Good luck Ethang Panget!" Tuwa niyang sabi sakin hanggang umalis siya at iniwan ako dito malapit sa backstage. Hayy.. wala nang atrasan to...

Sobrang lakas ng kabog ng dibdib ko na parang sasabog. Letchugas..

Tatlong bagay kasi iniisip ko ngayon. Una what if kung andito yung nakakita sakin sa music room?! Pangalawa, wala miski isang piece akong inihanda. Pangatlo ngayon lang ako talaga magpeperform sa napakaraming tao. Dati kasi pag nagpapaaudition sila apat or tatlo lang tapos di pa kita yung mga juror..

Isa pa na nagpapalala ee yung ingay na naririnig ko sa music hall kung saan parang pilipinas got talent o X factor ata tong sinuong ko.

Grabe! Di ko maexplain nararamdaman ko ngayon habang papalapit ako sa pinto ng backstage.

Alam mo yun. Sa halip na 2 beats per second lang nagagawa ng puso ko ngayon mga 100 beats per seconds. Para akong aatakihin nito sa ginagawa sakin ni Freya e.

Tapos yung utak ko walang pumapasok ng tama. Panay what if. Fudge cake talaga.

Nang buksan ko ang pinto ay may pila ng mag aaudition ay may isang member ng club ang lumapit saakin. "mag aaudition ka?" habang blangko yung utak ko.

"A-ako lang po" sabi ko.

"Pangalan?" Tanong niya sakin.sabay akma sa clipboard na hawak nito.

"C-charlie. Charlie Ethan" kaba kong sabi. Putek. Nauutal pa ko. Tila hinanap naman niya ko sa listahan at nilagyan ng check yung tapat ng pangalan ko.

"Okay" Tumango naman yung member at sinabihan ako na 3 minute length lang ang performance at after 10 minutes ako na daw.

Umupo ako sa may dulo ng pila kung saan isang green class na lalake at tila hinead to foot look niya ko.

Ayos! Galing talagang humusga ah!.

Ilang minuto pa ay isa isa nang lumalakad ang pila. Wala naman halos marinig sa backstage na performance kung hindi panay hiyawan at palakpakan lang na tila lalong nag pa kabog ng di bdib ko.

Bigla naman akong nagulat ng nagring yung cellphone ko. Napabalikwas ako sa kinauupuan ko at dali dali kong kinuha yung cellphone ko.

Pagkacheck ko si Freya ang nag text.

'Good Luck Ethang Panget! Im sure papasok ka ang panget ng mga performance ng mga to'

Potek. Anong motivation to?!.

Nahuli ko naman ang sarili ko na nakangisi mula sa text ng babaeng to. Agad naman akong nag reply.

'Pagkatapos ko dito humanda ka sakin Freyantot'

Lagot talaga tong babaeng to sakin.

Miya miya tinawag na yung pangalan ko ng isang member ng Club. Bago tumayo ay huminga muna ko ng malalim at tumayo na.

Ngayon ko lang din na pansin na ako nalang pala magisa na nagaaudition ang nandidito.

Well, eto na wala ng atrasan. Kailangan kong gawin ang dapat kong gawin. As I stepping up the stage I heard buzzing people dito sa loob ng Music Hall. Sobrang kaba ang nadarama ko ng iabot na sakin yung mikropono. As I saw the pure darkness with some spotlights watching me. Para akong magisa, wala akong taong nakikita sa paligid kung hindi mga ilaw at mga cellphone lights.

"Charlie Ethan right?" A voice from near. I try to look pero wala akong maaninag na tao. Ang init pa ng spotlight na nakatutok.

"Yes. I am" A stuttered answer from my numbing voice. Pakiramdam ko hinuhusgahan na ko by my looks.

"What will you do for us?" I heard loudly but pakiramdam ko hindi nagregister yun sa utak ko. Sobra na talaga ang kabog ng dibdib ko na para bang gusto nitong kumawala. Nanginginig na din ako sa takot.

"A-a... Actually,..." sasabihin ko ba ang totoo? Halos maihi na kasi ako sa takot. Pero from the right stage naaninag ko ang ngiti ng isang babaeng pinupush ako for my limits but I'm so-sorry...

"Can you play a piano piece for us?" a distant voice said. Iba ang boses bukod sa nagtatanong kanina. Mas calming ang boses. Kahit papaano na kalma ako.

"Y-Yeah!" sagot ko. Uhmm... actually kahit ano namang instrument ang ibato sa ganitong sitwasyon tatanggapin ko mag ka idea lang kung ano bang piece ang maganda. Miya miya pinasok ang grand piano from my left side. Tila ba namamagnet ako sa presensya ng piano na to, na para bang kinukuha niya lahat ng takot at pangamba ko sa mga oras na to.

Iba tong piano na to kesa dun sa music room.

Without a cue from them. My reflexes automatically move me on the stool. My hands was trembling but my heart was fill with fear and happiness. I feel so alone yet my presence push me to keep my call.

As I tap my beat on my left foot. My heads counting beats from scratch. It was like musics and rhythm syncing my heart. My mind lifts as the keys are like automatically toned in the beats of my heart.

I don't wanna be left behind

Distance was a friend of mine

Catching breath in a web of lies

I've spent most of my life

Riding waves, playing acrobat

Shadowboxing the other half

Learning how to react

I've spent most of my time

Catching my breath, Letting it go

Turning my cheek for the sake of the show

Now that you know, this is my life

I won' told what's suppossed to be right

Catch my breath

No one can hold me back, I ain't got time for that

Catch my breathWon't let'em get me down, its all so simple now

Addicted to the love I found

Heavy heart, now a weightless cloud

Making time for the ones that count

I'll spend the rest of my time

Laughing hard with the windows down

Leaving footprints all over town

Keeping faith, karma comes around

I will spend the rest of my life

Ashley POV

As this person called Charlie Ethan on the stage. May curiousity agad akong na feel. Weird to have but...

"Charlie Ethan right?" Hailey asked the guy over the stage. As I looked closely to him. Woah! Siya nga. The guy who plays the piano. Agad akong napahawak sa kwintas niya. Ah! Siya pala yun. Well, I guess he has an edge from everybody else na nag audition ngayong araw. Well, sana naman magaling din siyang kumanta as I almost heard nung last time sa Music room. Sayang kasi sobrang pigil yung boses niya. But now, Sana...

"Yes. I am" kaba niyang tono.

"what will you do for us?" He's trembling all over. Hes too nervous. Well, sana kayanin niya. Sayang ang galing pa naman niya, okay siguro kung may accompaniment na instrument siya.

"President mukhang wala tayong mapipili dahil lahat kabado lalo na to" Fiora whispered me at my back. I guess so... but still sana mawala yung kaba niya. I sketch out my words from a paper and gave it to Fiora. As it said 'prepare the piano'.

"bakit? Marunong ba yang mag piano?" Fiora's doubt as she whisper. Pero sinunod pa rin naman niya yung sinulat ko.

"A-a... Actually,..." a matter of minute bago niya sagutin ang tanong. Sa sobrang kaba nabablangko na utak niya. As from his tone nag sketch ulit ako ng words and I gave it to Maxinne. As it said 'Ask him if he plays piano piece'

"President are you sure?" Maxinne doubts. But I gave her a curtly nod. I know na he plays piano very well at makikita ng buong school ang galing ng lalakeng ito.

"Can you play a piano piece for us?" maxinne questioned him. Kaya ko pinasabi kay Max dahil mas kalmado ang tono nito na pampaalis ng kaba.

"Y-Yeah!" then he curtly answer.

Miya miya pinasok na yung piano papunta sa gitna. Tapos siya parang automatic na ginawa yung part niya. See! I knew it. Mga ilang sandali pa the Hall filled with silence as he cue himself to drop a key from the piano. Hanggang sa isang musika ang nilikha niya at isang bagong rendisyon ng kantang catch my breath.

The Members of the club tila ba mga namangha sa ginawa niya. As his voice was too good naman although may kaba pa din but still good enough from the rest.

Narinig ko din ang iba na sinasabayan yung kanta. Max was nodding to agree dahil imbis na wala kaming napala ngayong araw e, may isang tao naman ang nagpasaya at nagpabuhay sa buong music hall.

Ethan POV

"Ethan! Wow! Ang galing mo!! Yiieee!!" she run towards me after a sweaty and heart pounding audition of my life. She jumps and hug me tightly as I catch her. Wala na kong nagawa niyakap nalang niya ko. Kahit sobrang pinagpawisan ako well, all things must come up good if you are relax ika nga.

"Talaga?" I asked her. Pero kasi pakiramdam ko parang kulang e. Hindi naman kasi ako handa oy!. I put her down and she make herself prepared as she smile at me na parang mas masaya pa siya na nakatapos ako ng isang piece.

"Im sure ikaw na ang papasok. As I heard kanina sa front seats kasi you are the only one gave life sa Hall" masaya niyang kwento sakin. She was too happy para kontrahin ko yung sinasabi niya. Hindi pa ko sure ako nga ba talaga or hindi. Atleast I must accept what will be the decision.

Miya miya may lumapit saming isang babae. Nagpakilala siyang member ng club. "Ethan right?" she asked. Ilang saglit lang may kinuha siyang isang papel sa may clipboard niya at inabot sakin.

"We will just summon you kung kayo yung bagong marerecruit ng club. Oh! And by the way. Congratulations..." she murmured the last word na almost hindi na namin narinig ni freya dahil sumakto din yung ingay sa paligid dahil sa iba pang mga nagalabasang mga students.

Hindi ko alam kung matutuwa ba ko or what but isa lang ang nasa isip ko ngayon. Salamat Freya for pushing me at my limitations.

After that stressful audition. Sabay na kaming lumabas ng school. Hatid sundo kasi siya ng service kaya sa labas palang ng school hiwalay na yung pathways namin. We chat a lot na para bang napakalayo ng music hall sa may gate.

"oh! Sige chat nalang tayo mamaya" she said sabay sakay niya sa kotse. Naglakad na din ako seperated ways from her. Medyo pa gabi na din kaya dapat ko ng bilisan.

Freya POV

"oh! Sige chat nalang tayo mamaya" I said to him as I get in the passenger's car. Manong Carlos rolled the windows as the car starts. Hayy... grabe! What a day for us.

"Ganda po ata ng ngiti niyo mam ah!" As he said. I catch myself smiling at wild. Sino ba naman kasing hindi matutuwa sa araw na to. Na hug ko siya kanina nung halfway through sa mga crowd.

"Mam, iba po talaga nabibigay na ngiti ni sir Ethan sainyo. Kayo na po ba?" he teased me while he was driving. Kung alam mo lang kuya. Malapit na. Haha.

"Hindi pa. But malay natin diba? Tska mang carlos focus your eyes on the road" ramdam ko na hindi talaga mawala wala yung ngiti ko habang naiisip ko lahat ngayong araw. Sana ma feel na niya na I can give him love that is more than friends.

Ethan POV

As a days passed by, at last isang announcement ang dumating ng di ko inaaasahan.

"wala pa ba yung note na nagsasabing ikaw na yung bagong member ng Music Club?" Freya questioned as we take lunch sa room. I dissent nod habang kumakain. Oo may part ng sarili ko na gusto maging part of their club pero syempre malaki din ang possibility na hindi ako matanggap.

Miya miya lumalapit samin si Melissa na may dala dalang libro. Walang sabi sabing inabot niya yung libro at umalis. Kahit kelan talaga may pagkaweird din tong si Melissa. The book entitled 46 Way of Felicitation.

We both have no idea kung anong klaseng libro to at ano ang gagawin namin sa librong ito. As we open the book it was on the page 40 ng may makapa akong medyo nakaalsang bagay. As we flip the pages hanggang makarating kami sa page 46 ay isang letter ang nakaipit.

Agad niyang kinuha yung papel at binuksan. Nanlaki yung mga mata niya at tumingin sakin ng may ngiti. Agad niya kong niyakap. Nagulat ako sa ginawa niya.

"a-ahh..." as my classmates take a look at us. "u-uy! Bakit?" agad naman siyang kumawala sa pagkakayakap at sinabing...

"you are now part of the Music Club!" as she was too loud to speak. Tumili siya in her most happiness. She was too happy na para bang siya yung nakapasok sa pangarap kong club nang...

"Congrats Ethan!" as a moment stops. Parang tumigil ang paligid at para bang may kakaiba akong naramdaman ng mga oras na iyon. Isang pakiramdam na ngayon ko lang naramdaman. Ngayon ko lang naranasan. A thousand jolts of sparks travelling across my body. Para akong kinukuryente, it was feels like a glimpse of statics runs to my lips as she...

Kissed me.