Chapter 322 Monitored

@International_Pen

 @International_Pen ((( Jeff POV's ))) "La-la-la-la, La-la-la-la, La-la-la-la, la" Habang sinasabayan nga ako ni Missamy sa pagkanta. How I wish na mapadali ang lahat Missamy para maging akin ka. Kailan mo ba ako mararamdaman. Nasasaktan din kasi ako. Notice me please. I want you.Kahit napaka-praning mo. Iniinis mo palagi ako. But I realize kung wala ang inisan at asaran nating dalawa, wala din itong pagmamahal na nararamdaman ko. I am happy na dumadating nga sa point na para tayong aso't-pusa kung magbangayan. I'm so much happy and overwhelm. "You're beautiful, You're beautiful, You're beautiful, its true." The way you do your craziness, the way you laugh at me, the way you insist your own perception to me. And I hate seeing you cry because of me, and mostly because of the true color of the reality. Napapansin ko na lang ang sarili ko na ikaw ang dahilan kung bakita nababaliw ako at nagkakaroon ng ngiti ang labi ko.