C H A P T E R 17

C H A P T E R 17

DEMONIC series

***

            Napa ngiti siya  Nang matanaw niya ang lalaking bumubuo ng pagka tao niya. Nasunda niya na lamang ito ng tinging ng isang iglap lamang ay nasaharapan na niya ito.

" Alam kong kanina mo pa ako hini-hintay."

Malambing nitong ani bago siya ginawaran ng halik sa noo. Napa bungis ngis siya ska niya hinawakan ang mukha nito na bahagyang yumukod sa kanya  bago niya hinalikan ang ilong nito.

"Napaka ganda mo Mahal ko." Napa ngiti siya ng matamis dahil sa sinabi nito.

"At ikaw rin po. Maganda karin"

Bahagya itong natawa dahil sa biro niya. Mabilis lumapat ang mga labi nito sa kanya' panadalian lamang iyon, nguni't sapat na para siya'y kiligin.

"Mahal na mahal kita MEGAM."

"Asus! Mas mahal naman kita."

"Yeah I know. Tara," Bahagya siyang napa kunot noo nang bigla  siyan'g hilahin nito patayo.

"Saan? "

"Sa ibang lugar na gusto mung puntahan."

Naka ngiti ito ska  siya kinindatan na ikina pula niya, sibang lugar? Bakit sa iba pa kung puwede naman din dito sa CRISSMOON

"Eh, bakit sa iba pa ? "

"Dahil alam ko naman na gusto mo sa kakaibang lugar naman hindi ba? "

"Ayus. na dito na lang tayo Mahal kesa pumunta pa tayo sa iba."

Kahit hindi na siya nito dalhin  sa kakaibang lugar masaya na siya basta lagi niya'lamang  itong na kakasama araw-araw at na sa kanyang tabi.

Napansin niya ang ngiti nito na may halong lungkot? Nguni't para saan ang

lungkot na iyon. Ipinilig niya ang kanyang ulo pinag sa walang bahala ang mga nakita niya sa mukha nito.

"Gusto ko lang kasi na mas patunayan pa sayo na kaya kong gawin ang lahat basta para sayo mahal ko."

"Hindi mo rin naman kailangan pa Mahal na patunayan mona kaya."

Naka ngiti niyang sabi.

"Payag kana na ipasyal kita may alam akong lugar na ma gugustuhan mo. "

"Really? "

"Yup."

"God! Dimu naman sinabi Mahal Ano pang hinihintay natin tara na Mahal dalhin mo na ako sa sina sabi mo."

Napa halakhak ito dahil sa sinabi niya habang siya naman ay matiim lang itong pinag mamasdan. Ang guwapo ng mahal ko.

" Hahaha... " Bago siya hinapit nito sa baywang  na tatawa-tawa sa kanya.

"Kainis ka tara na nga. "

"Damn. Bakit ba napaka ganda mo parin kahit naka simangot ka. " Tila lalo siyang kinilig dahil sa sinabi nito.

Kainis pa fall talaga ang ungas.

"Binobola mo nanaman ako e, "

"No. Mahal it's true you're

beautiful. "

Mas lalong lumawak ang mga ngiti niya  ska niya ito kinintalan ng halik sa buong mukha nito na ikina halakhak lalo nito para kasi siyang bata na nag lalambing sa isang Ama.

Limang taon na silang kasal nito mag iisang tao narin sila na ninirahan sa CRISSMON matapos niyang magising ayon rito. sila lang naman din ang 'na ninirahan sa CRISSMON kung saan tagong gubat ito sa buong VAMWOLF. kasama nila ang iilang mga ma babangis na mga nilalang roon.

Wala na siyan'g ma hihiling pa hindi na niya na rin,  kailangan pang isipin kung papano na wala ang mga ala-ala niya sabi naman  nito,

Sapat na ang mga larawan na ipinakita nito sa kanya na kasama ito, napa tunayan na Asawa nga niya' talaga ito, maging sa magulang niya ay wala rin itong sinasabi tungkol sa pamilya niya sa tuwing mag tatanong siya rito kung may pamilya siya' ang laging sagot nito sa kanya, matagal ng patay ang kanyang mga magulang, kayat hindi na'niya na lamang uli binunuksan ang paksang iyon.

Mahal na mahal niya ito at ganon rin ito sa kany'a sapat na basehan yon para sa kanya kaya hindi na niya kailagan pang pag dudahan ito basta ang alam niya nagising na lamang siya isang araw na wala na siyang  matandaan puwera lamang sa kanyang pangalan. Siguro ska niya na lamang iisipin ang bagay na iyon basta ang importante masaya siya sa piling ng kanyang Asawa.

"Let's go mahal.."

Bumungis ngis siya'ng muli  ska niya ikinawit ang mga kamay rito.

Masayang lumabas ng kanilang palasyo, Na may ngiti sa mga labi.

@Rayven_26©®

All right Reserved

2020