Chapter 1.

It was morning again I just woke up from my beautiful dream and obviously imposibleng mangyari. I just want to share kung tungkol saan ang dream ko merong isang lugar it was like a magical place... I can't tell how beautiful place it is then....

"Ma'am Inday baba na po kayo tawag na po kayo ng mommy niyo!!!" sigaw ni manang Bidang sa baba. "Cge po manang pababa na po" sagot ko naman sa kaniya. Bumaba ako at nag ayos muna ng sarili pumunta ako sa harap ng salamin at ngumiti ngunit habang nakikita ko ang reflection ko sa salamin isa lang ang naiisip ko..' I wish I'm like them.' after that scenery bumaba na ako at nakangiting sumalubong kay mommy she kissed me on my cheeks ang greet me a good morming. I just greet him back and seat infront of the table. "Wowww Bacon !!" I shouted I love bacon favorite food ko toh e kaya grabe nalang ang saya ko n-g Makita ang bacon sa hapag. It took me 10mins to finish my food ang go back to my room to take a bath. Habang naliligo ako at kuamakanta ako I just used to it.

After kong maligo at nagbihis nako ng pang school dahil may pasok pa ko.

Bumaba na ko ng stairs at dumiretso sa garahe "Mang Carlito alis na po tayo" sabi ko with a smile on my lips. Kahit na alm ko sa sarili ka na sa likod ng mga ngiti na iyon at kinakabahan ako. Habang nasa sasakyan at nakatingin lang ako sa labas at iniisip kung may pag asa nga bang mangyari ang panaginip ko. Pero kung iisipin ko parang anlabo mangyari nun... even if kilala ang pamilya naming it can't happy beacau...

"Ma'am nandito na po tayo" sabi ni manong tumingin muna ako sa labas 'Larions University' grr but its better kung devil's University nalang ang ipinangalan dito. Tha Hell of my life.

Habang naglalakad ako ang bibigat ng mga hakbang na binibitawan ko at halos nakakapatay din ang mga titig at tingin ng mga ibang estudyante at mga teachers sakin sh*t!

Naririnig ko din ang kanilang mga bulong bulungan at mga masasakit na salita na binibitaiwn ng kanilang mga labi. I'm still hurt hearing those hurtful words even if I always heard it everywhere I go....

"Ugly shit..."

"Why she's different from her mother nor father?"

"Why she is like that?"

" A curse!"

" I'm scared of her!"

"I hate her"

" I think retokada ang parents niya"

"Sana mamatay na siya walang luga dito sa munado ang mga ugly people!"

Mga salita na araw araw kong marinig but still it hurts me a lot. I know na hindi ako maganda but  do they need to make fun of me? don't they think that they hurt me a lot?

Linampasan ko nalang sila at dumiretso papunta sa classroom naming and as expected pagpasok ko at pinagbabato nanamn nila ako ng kung ano ano...mga papel basura plastic na akala mo isa akong halimaw... di na ko magtataka dahil yun naman talaga ang tingin nila sakin isang basura at walang silbi sa mundo.

Umupo ako sa upuan ko sa isang gilid at nagbasa ng libro at nialabas ang paying ko dahil binabato parin nila ako. Sanay na ako kaya ready na ko sa mga ganto. Ginawa kong panangga ang aking paying habang nagbabasa ng libro  I love reading love books. Dahil para bang lumaalis ako sa realidad at I'm going to my fantasy world that everything is possible to happen.

I waited for my teacher to come and when she arrived I closed my book and my umbrella. Kahit pati ang teacher ko at masama  ang tingin sakin 'Naturingang teacher and they teach us that we need to respect everybody but it seems that she didn't understand her own lesson'

After 5mins at natapos din ang isa naming subject at recess muna. Nilinis ko ang gamit ko at on the way na ko sa canteen ng biglang nag ring ang phone kaya nag stop muna ako at hinanap ang phone ko sa bag...

BLAGGG!! 

________________________________NEXT_________________________________________